از آنجا که آب و هوای خاور میانه برعکس اکثر نقاط اروپا در بیشتر روزها صاف و آفتابی است اسراییلی ها پیشنهاد کردند که جایگاه افسر تسلیحات شامل کاکپیت و سایر متعلقات از روی نمونه اصلی میراژ 3 حذف شود تا هم هزینه تعمیر و نگهداری کاهش یابد و هم به جای آن بتوانند ظرفیت مخازن اصلی سوخت را برای حملات ضربتی و برد بلند افزایش دهند.
سر انجام اولین نمونه از این جنگنده که تنها تفاوتش با میراژ3 دماغه قلمی تر و جایگاه عقب رفته تر خلبان بود و مانند اکثر محصولات شرکت داسو بالهایی دلتا شکل داشت در 19 می سال 1967 به پرواز درآمد.
این پرنده مسلسل دو لول میراژ3 را حفظ کرده بود اما برای حمل میزان بیشتری سوخت و مهمات دو پایلون به آن اضافه شده بود که تعداد آنها را به 7 عدد میرساند و این عمل خود موجب گشت تا میزان حمل مهمات در این جنگنده به 4000 کیلوگرم برسد.
افزایش تنش ها در خارمیانه میان اسراییل و اعراب باعث شد تا شارل دو گل رئیس جمهور وقت فرانسه تصمیم خود میبنی برعدم تحویل میراژ ها به رژیم صهیونیستی را در سوم ژوئن سال 1967 اعلام نماید.
اما با وجود اینکه اسراییل به عنوان مشتری درجه یک میراژ5 تحریم بود خط تولید این جنگنده کماکان به فعالیت خود ادامه میداد و نهایتا تا اواخر سال 1968 توانست بسته 50 فروندی انها را اماده نماید و در این هنگام بود که اسراییلی ها توانستند با پیشنهاد پرداخت اخرین مبالغ به این هواپیما دستیابی پیدا کنند.
در سال 1969 و در حالی که هنوز مبالغی از قرارداد توسط اسراییلی ها پرداخت نشده بود مسئولان نیروی هوایی این رژیم از دولت فرانسه تقاضا کردند که خلبانان و تکنیسین ها این رژیم که در فرانسه مشغول دیدن دوره های اموزشی بودند برای ادامه دوره خود به جزیره کورسیکا واقع در دریای مدیترانه منتقل شوند و استدلالشان هم این بود که چون چون خاورمیانه بر عکس مناطق اروپایی زمستانهای سرد و برفی ندارد و این جزیره نیز دارای اب و هوایی مانند خاور میانه میباشد بهتر است برای اینکه خلبانان ساعات بیشتری را اموزش ببینند به این جزیره منتقل شوند.
در اغاز دولت فرانسه مخالفتی نداشت اما هنگامی که از قصد اسراییلی ها برای نصب مخازن سوخت خارجی روی جنگنده ها در راه انتقال به این جزیره خبر دار شد به قضیه مشکوک شد و جلوی انتقال ها را گرفت که در نهایت باز این اسراییل بود که به سبب نیازش به این جنگنده تسلیم شد و مابقی مبالغ را نیز پرداخت کرد.
اما علیرغم تمامی این شرایط همکاری ها بین فرانسه و اسراییل ادامه پیدا کرد اما اینبار نه به طور عادی بلکه به صورت مخفی و غیر علنی و در این زمان بود که نیروی هوایی اسراییل در حالی 50 فروند از جنگنده های جدید میراژ5 خود را دریافت کرد که این جنگنده ها بر طبق استاندارد نیروی هوایی فرانسه و به منظور خدمت در این کشور ساخته شده بودند.
در نهایت و در خلال سالهای 1971 تا 1974 این جنگنده ها به نیروی هوایی اسراییل تحویل شدند و به این علت که متخصصین اسراییلی به خوبی در فرانسه آموزش دیده بودند و کاملا با قابلیت ها و نکات فنی مربوط به تعمیر و نگهداری از این پرنده اشنا بودند دولت اسراییل تصمیم گرفت تا با بدست اوردن نقشه های فنی این پرنده اقدام به تولیذد بومی ان کند و نهایتا با استفاده از شیوه های مختلف موفق به بدست اوردن این نقشه ها شد و دست به تولید بومی میراژ5 کرد که اکنون ان را به نام نشر میشناسیم.
اما بهتر است نگاهی به سایر جوانب این جنگنده بندازیم.
این جنگنده نیز مثل میراژ3 با استقبال گسترده ای روبرو شد به طوری که گونه های مختلفی از ان ساخته و بعضا صادر شدند که دارای طیف های وسیعی از ایونیک پروازی بودند که در بعضی موارد امکان انجام عملیات رهگیری را به این جنگنده ضربتی میدادند.
مثلا در مورد میراژهای بلژیکی میتوان گفت که این جنگنده ها ازسیستمهای پروازی امریکایی استفاده میکردند یا میراژهای مصری که از ایونیک هواپیمای الفا جت بهره میبردند.
نمونه هایی از این جنگنده نیز به منظور انجام ماموریت های شناسایی و اموزشی طراحی و ساخته شدند که به ترتیب Mirage 5R و Mirage 5D نامگذاری شدند که البته با یک مقایسه کوچک میان نمونه های شناسایی و تمرینی میراژ3 و میراژ5 میتوان دریافت که این نامگذاری بیشتر تبلیغاتی بوده و به منظور بازاریابی برای صادرات انجام شده چرا که در بسیاری از موارد و قطعات نمونه های تمرینی و شناسای میراژ 3 و 5 در حقیقت یکی هستند.
در نهایت تعداد 582 فروند از این جنگنده ساخته شد که شامل 51 فروند نشر نیز میشود.
اما گونه های مختلف این جنگنده:
Mirage 5 : جنگنده ضربتی تک سرنشینه
Mirage 5AD : نمونه صادراتی این جنگنده به امارات (تنها 12 فروند ساخته شد)
Mirage 5EAD: جنگنده تک سرنشینه مجهز به رادار برای حمله به هوا یا زمین. ساخته شده برای امارات(14 فروند)
Mirage 5BA : جنگنده تک سرنشینه ساخته شده برای بلژیک و مجهز به ایونیک امریکایی(63 فروند ساخته شد که62 فروند ان تحت لیسانس در SABCA تولید شد)
Mirage 5COA: ساخته شده برای کلمبیا(14 فروند)
Mirage 5D: ساخته شده برای لیبی(53 فروند)
Mirage 5DE: جنگنده تک سرنشینه دارای رادار حمله به هوا و زمین. ساخته شده برای لیبی
Mirage 5F: نمونه استاندارد برای نیروی هوایی فرانسه.
Mirage 5G: نموئنه صادراتی برای گابون(3 فروند)
Mirage 5G-2 : نمونه ارتقا داده شده برای گابون.
Mirage 5J: نمونه های تحویل شده به اسراییل
Mirage 5M: نمونه صادراتی برای زئیر(از 14 فروند فقط 8 تا تحویل شد)
Mirage 5MA Elkan: نمونه ارتقا یافته از 5BA برای صادرات به شیلی
Mirage 5P: نمونه صادراتی به پرو(22 فروند)
Mirage 5P Mara: نمونه ارتقا یافته Mirage 5P برای صادرات به ارژانتین
Mirage 5P3: نمونه ارتقا یافته برای پرو(10 فروند)
Mirage 5P4: نمونه ارتقا یافته باز هم برای پرو(2 فروند)
Mirage 5PA: جنگنده تک سرنشینه ضربتی بدون رادار برای پاکستان(28 فروند)
Mirage 5PA2: نمونه ارتقا یافته همراه با رادار Cyrano IV برای پاکستان(28 فروند)
Mirage 5PA3: نمونه ارتقا یافته برای پاکستان دارای رادار Agave برای شلیک موشک ضد کشتی اگزوست
Mirage 5SDE: نمونه مجهز به رادار برای مصر
Mirage 5E2 : نمونه ضربتی بدون رادار برای مصر(16 فروند)
Mirage 5V: نمونه صادراتی برای ونزوئلا(6 فروند)
Mirage 5R: نمونه تک سرنشینه برای مقاصد شناسایی
Mirage 5BR : نمونه شناسایی برای بلژیک( از 27 فرودن در کل 23 فروند در بلژیک تولید شد)
Mirage 5COR : نمونه صادراتی به کلمبیا
Mirage 5DR: نمونه صادراتی برای لیبی(10 فروند)
Mirage 5RAD: نمونه صادراتی برای امارات(3 فروند)
Mirage 5SDR: نمونه صادراتی برای مصر(6 فروند)
Mirage 5Dx: نمونه اموزشی دو سرنشینه
Mirage 5BD: نمونه بلژیکی(15 فروند از 16 تا در بلژیک تولید شد)
Mirage 5COD: نمونه ای برای کلمبیا(2 فروند)
Mirage 5DAD: نمونه ای برای امارات(3 فروند)
Mirage 5DD: نمونه ای برای لیبی(15 فروند)
Mirage 5DG: نمکونه ای برای گابون(2 فروند در سال 1978 و 2 فروند در سال 1984 تحویل شدند)
Mirage 5DM: نمونه ای برای زئیر(3 فروند)
Mirage 5DP:نمونه ای برای پرو(4 فروند)
Mirage 5DP3: نمونه ارتقا یافته Mirage 5DP برای پرو
Mirage 5DPA2: نمونه ای برای پاکستان(2فروند)
Mirage 5MD Elkan : نمونه ارتقا یافته 5BD (به شیلی فروخته شد)
Mirage 5SDD: نمونه ای برای مصر(6 فروند)
Mirage 50 :
در دهه 1960 شرکت داسو موتور توربو جت Atar 09C که موتور استاندارد جنگنده میراژ 5 بود را با موتور جدیدتر Atar 09K-50 تعویض کرد که نتیجه این امر نرخ صهود بهتر و همچنین بهتر شدن ویژگیهای برخاست این جنگنده بود و همین طور برای این جنگنده ار ایونیک پیشرفته تر و رادار Cyrano IV نیز استفاده شد و شرکت داسو اسم این پرنده را میراژ50 گذاشت اما بر خلاف نمونه قبلی( میراژ5) این جنگنده با استقبال خوبی روبرو نشد و فقط به شیلی و ونزوئلا صادر شد.
Mirage 50C: نمونه صادراتی به شیلی
Mirage 50FC: 8 فروند از نمونه های Mirage 5F که موتورشان با موتور جدید تعویض شده بود و به شیلی فروخنه شدند.
Mirage 50DC: نمونه تمرینی دو سرنشینه برای شیلی.(از کل 3 فروند 2 فرودن انها از موتور کم توان تر Atar 9C-3 بهره میبردند)
Mirage 50EV :نمونه ارتقا یافته Mirage 5V برای ونزوئلا مجهز به موتور Atar 9K-50 و ایونیک پیشرفته تر و کانارد.
Mirage 50DV: نمونه های ارتقا یافته Mirage IIIDV/5DV برای ونزوئلا . شبیه به استاندارد 50EV
اما کاربران این جنگنده:
امارات: این کشور پس از بازنشسته کردن جنگنده های خود انها را به پاکستان فروخت.
ارژانتین: در سالهای 1978 تا 80 این کشور 38 فروند نشر به همراه 4 فروند از نمونه تمرینی از اسراییل دریافت کرد که به دشنه(dagger) معروف شدند.
البته این کشور 2 فروند از نمونه های فرانسوی و 12 فروند از نمونه های اسراییلی(دشنه) خود را در جنگ فالکلند از دست داد که در ان زمان کشور پرو برای اثبات اتحاد خود با این کشور 10 فروند از میراژهای خود را تحت عنوان Mirage Mara جهت جبران خسارت وارده به ارژانتین صادر کرد.
بلژیک: پس از بازنشسته کردن میراژهای خود انها را به شیلی فروخت.
شیلی:این کشور میراژهای خود را در سالهای 2006 و 2007 بازنشسته کرد.
کلمبیا:این کشور در حال جایگزینی میراژهای خود با کفیر میباشد.
اکوادور:ونزوئلا میراژهای خود را به این کشور بخشید.
فرانسه و زئیر و لیبی و ونزوئلا : میراژهای خود را بازنشسته کرده اند.
پاکستان: قصد دارد تا سال 2015 انها را بازنشست کند.
گابون:هنوز این هواپیما ها را در اختیار دارد.
مشخصات فنی:
نقش: ضربتی
شرکت سازنده: داسوبرگه(فرانسه)
خدمه:1 نفر
طول:15.55 متر
عرض بالها:8.22 متر
ارتفاع:4.50 متر
مساحت بالها: 35.00 متر مربع
وزن خالی:7.150 تن
حداکثر وزن برخاست:13.700 تن
پیشرانه: یک موتور توربو جت 9C SNECMA Atar با کشش 41.97 کیلو نیوتن در حالت خشک و 60.80 کیلو نیوتن در حالت یس سوز
حداکثر سرعت: 2.2 ماخ معادل 2350 کیلو متر بر ساعت
سرعت کروز: 956 کیلومتر بر ساعت
برد رزمی: 1250 کیلومتر(با حداکثر میزان سوخت داخلی و مخازن خارجی به همراه 800 کیلوگرم بمب)
برد گذری:4000 کیلومتر
سقف پروازی: 18 کیلومتر
نرخ صعود: 186 متر بر ثانیه
تسلیحات:
2 مسلسل 30 میلی متری DEFA 552 با 125 فشنگ برای هرکدام
دو غلاف راکت یا سوخت Matra JL-100 با توان حمل 250 لیتر سوخت یا 19 راکت 68 میلی متری SNEB
دو موشک حرارت یاب سایدوایندر یا R550 Magics
4 تن بمب
