این بمب ها نوعی مهمات غیر کشنده هستند کهاولین بار در جنگ ها کزوو و ضربستان مود استفاده قرار گرفتند در واقع این بمب ها به دنبال نیاز نیروی هوایی آمریکا به بمب هایی که در عین حالی که اثر نامطلوبی بر روی انسان ندارد باعٌث ازکار افتادن ژنراتور های برق و خطوط انتقال نیرو میگردد
اما پیشینه ی این بمب ها به دهه ی 70 برمی گردد که قرار بود در جریان آزاد سازی گروگانهای سفارت آمریکا در تهران از این بمب ها استفاده گردد عملکرد این بمب ها به این گونه بود که بر اساس تاثیر رشته های گرافیت کربن در اتصال قطب های مثبت و منفی منابع تولید و توضیع الکتریسیته استوار بود
این سلاح همچنین در جنگ علیه عراق(سال 91) به دفعات استفاده شد البته بطور مکمل با موشک های کروز تاماهاوک
بدنبال نیاز برای تکامل این جنگ افزار قرار شد از یک بمب فرعی BLU-114 درون بمب های خوشه ای CBU-94/B استفاده گردد تا بتوان بشکل بهتر بمب ها را با استفاده از بمب های خوشه ای پراکنده کرد و میزان آسیب وارده را دوچندان نمود)
اما عملکر به اینگونه بود که بمب های BLU-114 پس از انفجار بمب مادر با استفاده از چتر کوچکی تاخیر انداز سرعت سقوط و بدنه استوانه ای کربنی خود پس از انفجاری کوچک در ارتفاعی معینالیاف کربن بصورت رشته ای در هوا پراکنده می شوند
در مدل های بعدی کربن بصورت پودر پخش میشد و بتدریج به منابع الکتریسیته نفوذ کرده و باعث اتصال الکتریکی و از کار افتادن موتور های برق می شد زمان پخش این مواد در هوا بین 5 دقیقه تا نیم ساعت بود
سایر مشخصات:
هواپیماهای حمل کننده: F-4 , F-16 , F-111 , B-52
طول:2.34 متر
عرض:40.6 سانتیمتر
(فیوز در بخش پیشانی قرار دارد)
برای کنترل از چهار پره ی صلیب شکل بهره می برد
این بمب در سرعت های 200 نات تا 120 نات قابل پرتاب است
راههای مقابله: عایق بندی دقیق دستگاه ها و خطوط نیرو و استفاده از کابل کشی زیر زمینی یا پوشش های الکترو استاتیکی
