رقابت برای طراحی و ساخت پیشرفته ترین جت جنگنده جدید بار دیگر آغاز شده است و با شدت ادامه دارد. امروزه در حالی که کمتر از ۱,۰۰۰ جنگنده نسل پنجمی در سراسر جهان در پرواز هستند، کشورهای پیشرفته به دنبال ساخت نسل جدید هستند. چه تکنولوژی ها و توانمندی هایی معرف نسل ششم خواهند بود، در شرایطی که تازه ترین جت جنگنده نیروی هوایی ایالات متحده در عرض یک سال در خفا طراحی، آزمایش و به پرواز درآمده است؟ پاسخ شاید برایتان تعجب برانگیز باشد. فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ پایانی بر بیش از ۴۵ سال توسعه رقابتی جت های جنگنده بود.
دوران جنگ سرد شاهد معرفی سریع چندین تکنولوژی کلیدی بود از جمله موتورهای جت، موشک هایه هدایت شونده با رادار، نمایشگرهای بالای سر خلبان ها و قابلیت پنهانکاری به اضافه توسعه اولین چهار نسل از هواپیماهای جنگنده پس از جنگ جهانی دوم. در دهه ۲۰۰۰، ایالات متحده اولین جنگنده نسل پنجمی با نام F-22 Raptor را معرفی کرد. جنگنده های نسل پنجمی عموماً به عنوان هواپیماهایی توسعه یافته از صفر با قابلیت پنهانکاری و رادارگریزی، توانایی پرواز با سرعت بالای یک ماخ بدون استفاده از پس سوز، رادارهای پیشرفته و سنسورهای مادون قرمز و البته استفاده گسترده از کامپیوترها و نرم افزارها برای به پرواز درآوردن و همچنین پردازش داده های بدست آمده توسط سنسورها شناخته می شوند. از زمان معرفی Raptor، دیگر هواپیماهایی که به فهرست جنگنده های نسل پنجمی پیوسته اند شامل F-35 Joint Strike Fighter و رقبای چینی و روسی اش Chengdu J-20 و Sukhoi Su-57 هستند.
در این شرایط رقابتی شدید، به طور ویژه کشورهای روسیه و چین در حال تقویت قدرت نظامی خود هستند که باعث شده هزینه های سرسام آور و بی سابقه ای در زمینه توسعه جنگنده های جدید داشته باشند. ایالات متحده، ژاپن، بریتانیا، فرانسه و آلمان نیز همگی در حال توسعه جنگنده های نسل ششم خاص خود هستند. اما سوال این است که چه چیزی یک جنگنده را نسل ششمی می سازد؟ در تازه ترین وبینار، مهندسان موسسه هوش و فضای کمپانی ریتون (Raytheon) فاش کردند که به باور آن ها نسل بعدی جنگنده های با تکنولوژی های جدیدی تعریف خواهند شد که شامل یک فرستنده بسیار بزرگ است که به عنوان رادار هوا به هوا، رادار هوا به زمین، بی سیم و پلتفرم نبرد الکترونیک عمل خواهد کرد.
یک سیستم منفرد که توسط نرم افزار کنترل می شود جایگزین چندین سیستم متفاوت خواهد شد و بر اساس نیاز خلبان وظایف خود را تغییر خواهد دارد. مهندسان کمپانی ریتون بر این باورند که جنگنده های نسل ششم همچنین دارای سیستم فرود خودکار خواهند بود. هواپیماهای نظامی پیشرفته آینده به احتمال فراوان برای فرود آمدن مستقل روی ناوهای هواپیمابر طراحی خواهند شد که شامل فرود دقیق در منطقه فرود در شرایط آب و هوایی نامساعد نیز خواهد بود. این هواپیماها در واقع به شکل خودکار، بدون کنترل انسانی، فرود آمده یا خلبانان را در فرود در شرایط خطرناک و دشوار راهنمایی خواهند کرد. و بعد از آن نوبت هوش مصنوعی است که به عنوان نوعی کمک-خلبان به خلبان انسانی یاری خواهد رساند.
در واقع اوایل سال جاری میلادی، نیروی هوایی ایالات متحده فاش کرد که جت جنگنده جدید و سری این نیروی دارای یک همراه به سبک R2-D2 خواهد بود که شبیه یک هوش مصنوعی است که در اولین پرواز تاریخی هواپیمای جاسوسی U-2 را همراهی می کرد. هوش مصنوعی حاکم بر کابین خلبان می تواند نظارت بر مختلف کردن رادارهای دشمن و تهدیدات نزدیک شونده به هواپیما را بر عهده داشته باشند، تهدیداتی مانند موشک های شلیک شده، و سپس به صورت خودکار خرج ها یا منورهایی را برای گمراه کردن این موشک ها پرتاب نماید. هوش مصنوعی همچنین می تواند برای به پرواز درآوردن پهپادهای موسوم به «بال پروازی وفادار» به کار گرفته شود که در واقع یک هواپیمای بدون سرنشین نیمه خودکار است که می تواند در کنار جنگنده های سرنشین دار پرواز نماید.
