تاریخچه
اولین موشک بالستیک A-4 نام داشت که معمولا با نام موشک وی-۲ (انتقام ۲) شناخته میشود که بین سالهای ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ میلادی توسط آلمان نازی و زیر نظر ورنر فون براون ساخته شد. اولین پرتاب موفقیت آمیز وی-۲ در ۳ اکتبر ۱۹۴۲ بود و برای اولین بار در تاریخ ۴ سپتامبر ۱۹۴۴ علیه انگلستان مورد استفاده قرار گرفت. تا پایان جنگ جهانی دوم حدود ۳۰۰۰ موشک وی-۲ پرتاب شده بود.
موشکهای بالستیک را میتوان از نظر برد و یا کاربرد آنها دسته بندی کرد، که معمولاً آنها را بر اساس برد گروه بندی میکنند. کشورهای مختلف از الگوهای متفاوتی برای دسته بندی موشکهای بالستیک استفاده میکنند.
- موشک جنگی بالستیک کوتاه برد( Tactical ballistic missile):با میزان برد ۱۵۰ تا ۳۰۰ کیلومتر
- موشکهای بالستیک TBM ( Tactical ballistic missile): با میزان برد بین ۳۰۰ تا ۳٫۵۰۰ کیلومتر
- موشک بالستیک کوتاه برد (SRBM) ( Short-range ballistic missile):با برد کمتر از ۱٫۰۰۰ کیلومتر
- موشک بالستیک میانبرد (MRBM) ( Medium-range ballistic missile):با میزان برد بین ۱٫۰۰۰ تا ۳٫۵۰۰ کیلومتر
- موشک بالستیک بلند برد (IRBM) ( Intermediate-range ballistic missile):با میزان برد ۳٫۵۰۰ تا ۵٫۵۰۰ کیلومتر
- موشک بالستیک قاره پیما (ICBM) ( Intercontinental ballistic missile):با برد بیشتر از ۵٫۰۰۰ کیلومتر
به دلیل محدودیت موشکهای بالستیک در توانایی حمل بارهای سنگین عمدتاً از موشکهای بالستیک بلند برد و میانبرد برای حمل کلاهکهای هستهای استفاده میشود، زیرا در غیر این صورت پرتاب کردن حجم کمی از مواد منفجره معمولی توسط موشکهای بالستیک صرفهٔ اقتصادی ندارد.
توسعه موشک های بالستیک میان برد با سوخت جامد از سال 1959 در اتحاد جماهیر شوروی آغاز گردید . این سری از موشک ها با نام 9k71 "Temp" (tempo) طبقه بندی گردید . تجهیزات پرتاب Temp توسط کارخانه Barikadi تولید گردید و خودرو آن توسط کارخانه خودرو سازی Minsk ساخته شد . برای پرتاب این موشک زمانی بین 20 الی 30 دقیقه مورد نیاز بود . این موشک توانایی حمل کلاهک هسته ای ( 300 کیلوتنی ) ، کلاهک شیمیایی و خوشه ای را دارا بود . تست های اولیه این موشک در سال 1961 آغاز شد . در مجموع این موشک 6 بار پرتاب گردید . بعد از انالیز نتایج تست اولیه این موشک برد نهایی آن 425 کیلومتر اعلام شد . به علاوه این موشک دارای یک خطای 40 کیلومتری بود که به دلایل فنی به وجود آمده بود . در سال 1962 برد آن به 460 کیلومتر افزایش پیدا کرد .
مرحله دوم تست این موشک در سال 1962 آغاز شد و در سال 1963 تمامی تست های این موشک متوقف و پروژه تا زمان مقرر کنسل گردید . اگرچه پرژه Temp کنسل شد اما تکنولوژی مورد استفاده در آن در سری موشک های بعدی مورد استفاده قرار گرفت .
توسعه موشک بالستیک میانبرد به نام Temp-S از سال 1962 آغاز گردید . این موشک در نام گذاری ناتو به نام SS-22 "Scaleboard" خوانده میشد اما در نسل های بعدی این موشک آن را
"SS-12M "Scaleboard-B نام گذاری کردند . Temp-S از یک رادار داخلی برای هدایت خود استفاده می کرد . و قابلیت حمل کلاهک های هسته ای و شیمیایی را داشت .
9P120 تجهیزات پرتابی بود که توسط شرکت Barikadi ساخته شده بود و بر روی خودروی MAZ-543A ساخته شده توسط شرکت Minskنصب گردید . این خودرو دارای یک موتوردیزلی D12A-525A بود و تونایی حمل 520 لیتر سوخت را داشت .
اولین پرتاب OTR-22 در 14مارس 1964 انجام گردید که در آن برد این موشک 580 کیلومتر ثبت شد .
Temp-s تا 18 ژوئیه 1964 5 یار پرتاب گردید که در نهایت توانست به بردی معادل 850 کیلومتر و خطای 3.5 کیلومتر دست پیدا کند . این نتایج برای اتحاد جماهیر شوروی مورد قبول وافع شد و در نتیجه این موشک در سال 1965 وارد خدمت در ارتش شوروی گردید . بعلاوه توسعه این موشک باعث ایجاد تولید موشک Temp-2S گردید که توسط خودرو MAZ3547A پرتاب می شد . این موشک " SS-16 "Sinnerنامیده شد .
در نوامبر 1987 راسای جمهور اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده امریکا قرار داد منع گسترش موشکهای بالستیک کوتاه برد و میان برد را امضا کردند . طبق این قرار داد موشک های بالستیک با برد 500 تا 5500 کیلومتر باید نابود می شد . بر اساس این قرار داد در سال 1990 اتحاد جماهیر شوروی کلیه موشک های OTR-22 و خودروهای پرتابگر آن را نابود ساخت .
مشخصات:
کشور: شوروی
نام ثبت شده : " OTR-22 "Temp-S
نام ثبت شده ناتو : "Scaleboard" SS-22
مدت خدمت : 1965 - 1990
جایگاه : متحرک
طول:11.49 متر
قطر:1.01 متر
وزن پرتاب:9300 کیلوگرم
سر جنگی: هسته ای , شیمیاایی
برد :900 کیلومتر
سیستم هدایت : رادار داخلی