نام:میل-1
نام گذاری ناتو:هیر(Hare)
سازنده:میل(اتحاد جماهیر شوروی سابق)
سال:1948
دفتر طراحی و ساخت میل,که در 12 دسامبر 1947 با مدیریت میخائیل میل کارش
را آغاز کرد,آخرین مرکز هلیکوپتر سازی تاسیس شده در
شوروی(سابق)بود.میخائیل میل فعالیتش را با مطالعه ی اتو جایروها آغاز
کرد.و بعدا به هلیکوپترها علاقه مند شد.اولین طرح مرکز طراحی میل جی.ام-1
بود که بعدها میل-1 خوانده شد.و ناتو آن را هیر نامید.
اولین فروند از سه پسش نمونه میل-1 در سپتامبر 1948 (تنها 11 ماه پس از
تشکیل دفتر طراحی میل) بعد از فرود واژگون شد.با این حال میل-1 اولین
هلیکوپتر واقعی روسها بود که با پروانه اصلی(از نوع تماما مفصلی) و پروانه
دمی ساخته شد.و توانست 2 ماه زودتر از رقیب خود یعنی یاک-100 به پرواز در
آید.طی سالها بعد شکل و ترکیب ساختمانی تیغه های میل-1 بسیار اصلاح
شد.تیغه های اولیه میل-1 دارای تیر فلزی وسازه ی چوبی با عمر خستگی حدود
200 ساعت بود.اما در 1961 در مدلی به نام موسکویچ از تیغه های تماما فلزی
استفاده شد.و عمر خستگی به 2,000 ساعت افزایش یافت.هرچند طرح اولیه میل-1
پایدار ساز افقی بر روی دم نداشت,چنین پادارسازی در همه ی مدلهای تولید
شده به کار رفت.
درون میل-1 2 یا 3 نفر مسافر میتوانستند. در کنار هم و در پشت خلبان بنشینندالبته میدان دید آنها چندان وسیع نبود.
طی یک پرواز آزمایشی,یکی از پیش نمونه های میل-1 در ارتفاع 5,000 متری از
کنترل خارج شد و سقوط کرد.در این سانحه خلبان تونست خودش را نجات دهد.مدتی
بعد طی پرواز آزمایشی پیش نمونه دیگری,در اثر نقص پروانه دمی سانحه ای رخ
داد که به کشته شدن خلبان و کمک-خلبان آزمایشی انجامید.این سوانح باعث
توقف برنامه نشدو پس از اجرای اصلاحاتی در 1949 تولید انبوه میل-1 آغاز
شد.
هرچند موتور پیستونی و جعبه دنده ی میل-1 به تنهایی حدود 25% از وزن خالی
ماشین را تشکیل میداد و به همین دلیل هم میل-1 قدرت حمل بارمزد کمی
داشت.خط تولیدش بدون تغییر چندانی به کار تولید مشغول بود در طول این
سالها گروه طراحان میل مشغول بررسی طرح های مهمتری بودند.خط تولید میل-1
تا سال 1965 با تولید حدود 1,800 فروند در روسیه و لهستان فعال بود.
انواع مدلها:
Mil-1U(مدل آموزشی)Mil-1NKh(مدل چند منظوره ی غیر نظامی)Mil-1S(مدل نا موفق آمبولانس هوایی)Mil-1SM-1(مدل ساخت لهستان)
کاربران:اتحاد جماهیر شوروی(سابق),کشورهای اروپای شرقی
تعداد تولید شده:(تا 1965)حدود 1,800 فروند
مشخصات فنی:
نیروگاه:
یک موتور شعاعی 7 سیلندر AI-26V خنک شونده با پنکهتوان موتور:575 اسب بخارپروانه ی اصلی سه تیغه ای,تماما مفصلی,با تیغه های تماما فلزی با تیغ فولادپروانه ی دمی سه پره ای در سمت راست سازه ی دم
ابعاد:
قطر پروانه:28,7 مترسرعت دورانی پروانه ی اصلی:232 rpmطول:12,1 متر
وزنها:
وزن خالی:1,755 کیلو گرمبیشترین وزن برخاستن:2,460(5,535 پاوند)
عماکرد پروازی:
بیشترین سرعت کروز:190 کیلومتر بر ساعتحداکثر نرخ صعود:(در ارتفاع 610 متری با وزن 2,300 کیلوگرم):318 متر بر دقیقهسقف پرواز ایستا:11,000 متربرد:(در ارتفاع 1000 متر,در سرعت کروز اقتصادی):600 کیلومتر
منبع:کتاب راهنمای پروازگران
۹۱/۰۹/۰۱
۰
۰
مصطفی نداف