بی شک پهپادها در حال تبدیل به ارکان اصلی هر جنگ و پایه اصلی نیروهای هوایی ارتشهای جهان هستند، اگر بخواهیم صنایع پهپادی در جهان را بررسی کنیم ابتدا از پهپادهای کوچک با کارایی محدود آغاز شد ، ایالات متحده اولین کشوری بود که در دهه ۱۹۶۰ دست به تولید پهپاد به شکل پیشرفته ان زد که بعنوان مکملی برای پرنده سیاه و باشکوه جاسوسی لاکهید تولید شد
پهپادهای اولیه بشکل پرنده های کوچکی بیشتر برای شناسایی و انجام کارهای اطلاعاتی بودنداما رفته رفته نسخه های مسلح آن دارد خدمت شد و در جنگ افغانستان کارایی درخشان آنها با عث حیرت جهانیان شدند
امروزه رفته رفته صنعت پهپادی بسمت ساخت هواپیماهایی در همان ابعاد و وزن هواپیماهای جنگنده میرود که تنها تفاوت آن هدایت آنها توسط منبعی در هزاران کیلومتر دورتر است.
پهپاد سوخترسان نیروی دریایی
هواپیمای بدون سرنشین سوخت رسان بوئینگ ام کیو ۲۵ برای تست های پیش از ورود بخدمت وارد ایستگاه هوا دریای، نیروی دریایی
این پهپادها بخشی اعظم تست های خود را در پایگاه نیروی هوایی انجام ذاده
هواپیمای بی سرنشین ام کیو 25 قرار بود مسافت 40 مایل را از شهر میسوری به شهر ایلینویز طی کند ولی مشکل این است هواپیما یک پهپاد موتور پیستونی کوچک نیست و زیادی بزرگ است و این دردسرهایی دارد
این پهپاد در ابعاد یک بمب افکن‌تاکتیکی در کلاس اف ۱۱۱ و استرایک ایگل است ، تنها بخش مثبت این جنگنده بالهای ان است که جمع تراز بالهای جنگنده های متعارف است.
به دلیل بزرگراه های شلوغ و پر رفت و امد بین دو شهر و جهت سهولت در انتقال پلیس راه و نیروهای کلانتری محلی و پلیس های ایالتی هر دو شهر دست به یک همکاری گسترده جهت انتقال راحتر جنگنده میزنند در این میان پلیس نظامی ( دژبانی ) هم به کمک می اید و علاوه بر اسکورت حامل، در برخی مناطق اقدام به بستن برخی تقاطع ها میزند
وجهت جلوگیری از اختلال در رفت و امد، در مسیر به کمک پلیس میشتابد علاوه بر پهپاد یک فروند جنگنده F/A-18 سوپر هورنت هم
به پایگاه انتقال میابد.
پهپاد ابتدا به فرودگاه بین المللی لامبرت لوئیس منتقل و از انجا از راه زمینی به فرودگاه میدآمریکن بخش غیرنظامی که ویژه پروازهای هواپیماهای غیر جنگنده نیروی هوایی شامل مسافربری و ترابری است در کنار رودخانه می سی پی که جمعی پایگاه هوایی اسکات درشهر کوچک ایلینویز است حمل،میشود برای عبور کاروان جنگنده ها سه بزرگراه ادواردزیل ، مارین و لبنان موقتا بسته میشوند کشنده حامل با سرعت 5 تا 10 مایل در ساعت حرکت میکند و طبق برنامه ریزی ساعت 6 عصر کاروان حامل وارد محوطه پایگاه میشوند
خوشبختانه علیرغم ازدحام خودروها،با تلاش نیروهای پلیس شهری و نظامی هیچ حادثه ای گزارش نمیشود
دیویدبوجر مدیریت پروژه از کمپانی بوئینگ دلیل انتخاب این محل دنج رابرای تست هواپیما خلوت بودن ترافیک هوایی میداند که باعث انعطاف پذیری در هدایت هواپیما میشود
بر اساس برنامه ریزی ابتدا باید تست های زمینی مانند تاکسی و برخی مانورهای زمینی تست شود انگاه هواپیما جهت تست پروازی به اسمان برمیخیزد در خلال انجام تست های هوایی یک گروه فنی شامل کارشناسان از یک هواپیمای ترابری نظارت دارند.
وی گفت بوئینگ‌برای ساخت 4 فروند در مرحله اول 805 میلیون دلار دریافت کرده یعنی هر هواپیما دویست میلیون دلار قیمت داشته که‌به اندازه 4 فروند هواپیمای جنگنده نوساز است.
وی گفت این هواپیما برای سوخترسانی به بوئینگ اف ای 18 و لاکهید مارتین اف 35 طراحی شده و فعلا تنها با این دونوع هواگرد سازگار است.لازم به ذکر است این هواگرد در تاسیسات ویژه ساخت هواپیماهای جنگنده پهن‌پیکر ساخته شده و در طی آزمایشات هواپیمای اف۱۸ چهارمرتبه اقدام به اتصال به سوخترسان و دریافت سوخت از ان کرد
این هواپیما قادر به سوخترسانی به 4 فروند هواپیمای اف 35 در فواصل نزدیک و دو فروند در بیشترین برد عملیاتی خود است
مشخصات فنی این پهپاد یه این شرح است :
طول هواپیما 15/5متر است ، پهنای بال در حالت بسته 9/8 متر و در حال باز 22/9 متر است ، ارتفاع هواپیما 3 متر است
در بخش پیشرانه ازیک دستگاه موتور توربوفن رولز رویس ای ایی ۳۰۰۷ اِن با توان 10000 پاوندبهره میبرد
توان حمل سوخت تا 16000 پوند جهت تحویل به هواگردها معادل 7300 تا 8000کیلوگرم است را دارد
برد رزمی با حداکثر ظرفیت حمل بار 7300 کیلوگرم 926 کیلومتراست.
توانایی حمل سلاح دارد ، که در دو جایگاه زیر بال میتواندغلاف های سوختگیری شیلنگی یا سلاح حمل کند و نوع سوخت رسانی هم توسط بوم و هم میتواند با شیلنگ سوخترسانی کند.
تا سال ۲۰۲۴ تعداد ۷۶ فروند جهت استقرار بر روی ناوهای هواپیمابر تحویل خواهد شد و هر ناو هواپیمابر به 4 تا 5 فروند از این نوع هواگرد در زمان ماموریت خود مجهز خواهد شد
تمامی آواکس های ایی ۲ برای در یافت قابلیت هدایت این هواپیما ارتقا خواهند یافت که هر آواکس بتواند یک فروند سوخت رسان را هدایت کند.
در کل این پهپاد دارای یک بوم سوختگیری تلکسوبی است که زیر بدنه جمع میشود و دو غلاف سوختگیری شیلنگی هم زیر بال خود حمل و قادر است همزمان به سه جنگنده اف ۳۵ و اف ۱۸ سوپر هورنت و یا هورنت سوخترسانی کند
در کل نیروی دریایی ابتدا قصد داشت نسخه ای از هواپیمای ترابری ناونشین سی ۲ را که آواکس ایی ۲ هم روی نسخه ای آن نصب شده را بعنوان سوخترسان توسعه دهد و به این ترتیب با استفاده از یک پلتفرم مشترک برای هواپیماهای ترابری ، سوخترسان و آواکس از نظر بهای تمام شده و تعمییرات و نگهداری بسیار بنفع نیروی دریایی میشد ولی مشکل اینجا بود که برخلاف نیروی هوایی که هواگردها میتوانند در یک محدوده ایمن سوختگیری کنند ، در نیروی دریایی سوخترسان بشکل دائم در خطر رهگیری و حمله دشمن است و از آن گذشته برخی مواقع حتی لازم است سوخترسان همراه اسکادران شود و به همین دلایل اولا سی ۲ بسیار کند بود و روند دریافت سوخت از ان دشوار بود و از آن گذشته یک هواپیمای ملخی متعارف بصورت دائم در خطر روئیت توسط رادارهای زمینی یا شناورهای دشمن است و به همین دلیل نیروی دریایی یک جت که از اصول رادار گریزی تبعیت میکند را به یک هواپیمای متعارف کند پرواز ترجیح میداد.
MQ-25 stingray (سفره ماهی)
پهپاد سوخترسان اینده نیروی دریایی امریکا که در خدمت ناو های هواپیمابر کلاس نیمیتز و فورد خواهد بود و به لطف "خاصیت مخفی کاری" توانایی انجام ماموریت های ویژه که به مخفی کاری نیاز دارند را خواهد داشت.
بال های ان در حالت باز ۲۳ متر و در حالت تا شده ۹.۵ متر است که به لطف طول زیاد یک پرواز پایدار را به وجود می اورد و همچنین به دلیل تولید لیفت زیادتر باعث افزایش برد ان هم میشود.
حداکثر ارتفاع ان ۳ متر است اما در زمان تا شدن بال ها به حدود ۵ متر می رسد.
موتور این پهپاد یک عدد Rollse-Roice AE3007N توربوفن می باشد که حداکثر تراست تولیدی ان بیش از ۱۰۰۰۰ پوند می باشد و توانایی دارد با ۱۶۰۰۰ پوند سوخت این پهپاد را به رنج ۵۰۰ ناتیکال مایلی برساند.
