تاریخ ۳ مهر ۱۳۱۸ اساسنامه تاسیس باشگاه هواپیمایی ایران با هدف گسترش فنون هوانوردی در بین اقشار مختلف مردم و افزایش شمار خلبانان کشور به تصویب رسید.
به گزارش سایت سلحشوران شهر نراق این باشگاه با همکاری نیروی هوایی تاسیس شد و اولین آگهی پذیرش دانشجوی خلبانی در آبان ۱۳۱۸ منتشر شد و مدت نام نویسی تا پانزدهم آذر تعیین شد.
در پایان مهلت ثبت نام ۶۳۰ نفر از جوانان علاقمند به دفتر باشگاه مراجعه و ثبت نام کردند که در میان آنان نام ۲۲ داوطلب دختر بیش از سایرین جلب توجه کرد که از میان آنان تنها هفت نفر به باشگاه راه یافتند:
قدسیه فرخزاد نراقی فرزند نعمت الله
عفت تجارت چی فرزند غلامحسین
آینا آوشید
فخرالتاج چهل آبی منفرد فرزند اجاقعلی
درخشنده ملکوتی فرزند عبدالعلی
عذرا رحیمی
صفیه پرتوی
در اولین دوره آموزش باشگاه پرواز و بعد از گذر از مراحل مختلف ۳زن مجوز حضور در دوره آموزشی را دریافت کردند که یکی از آنان شیر زن اهل شهر نراق خانم "قدسیه فرخزاد" بود که در تاریخ این رشته نامش به نیکویی ثبت گردید.
عفت تجارت چی
(همسرش مهدی فیاض منش) ورزشکار که عضو کلاب ورزشی قایقرانان وابسته به نیروی هوایی و در آنجا با تعدادی از پرسنل نیروی هوایی آشنا بود در اولین دوره باشگاه پرواز توانست وارد و در باشگاه پرواز نام خود را ثبت کند و بعد در نیروی هوایی استخدام شود.
همزمان دو زن دیگر به نامهای
قدسیه فرخزاد نراقی (بعضا به اشتباه فرخزاد دولتشاهی یا صدیقه هم نوشته‌اند) و خانم آینا آوشید در این دوره پذیرفته شدند.
این ۳ زن که ۸۰ سال پیش به چنین خانم هایی ایراندخت وایران بانو لقب می دادند به همراه سایر پذیرفته شدگان مرد دوره به پایگاه دوشان تپه (خیابان پیروزی فعلی تهران)منتقل شدند و در یک مراسم باشکوه به هر دانشجو یک دست لباس خلبانی و یک کُت و کلاه ایمنی و یک عینک به همراه چتر نجات و یک بیسیم که برای ارتباط دانشجو استاد کاربرد داشت اهدا شد .
دوره های آموزشی با هواپیمای تک موتوره با دو اتاقک رو باز که یک اتاقک برای استاد و یکی برای دانشجو بود و امکان کنترل هواپیما برای استاد و دانشجو ممکن بود .
آموزش ها ۲ روز در هفته در دوشان تپه برگزار می شد و بعد از گذراندن مراحل مختلف این سه زن توانستند اولین خلبانان زن در ایران باشند که با هواپیمای مسافری پرواز کنند.
ایراندخت خلبان قدسیه فرخزاد نراقی سال ۱۳۱۹ پس از طی دوره های تئوری خلبانی که نزدیک به شش ماه طول کشید مدرک خلبانی خود را به عنوان اولین خلبانان زن در ایران به همراه خانم ها عفت تجارتچی و آینا آوشید دریافت نمود . مشارالیها اولین پرواز خود را با هواپیمای آموزشی « تایگر ماوس » در فرودگاه دوشان تپه تهران انجام داد.
قدسیه به قدری از مهارت خلبانی برخوردار گردید که سال ۱۳۲۴ بر صندلی هواپیمای مسافری تکیه زد و از طرفی اولین خلبان زن دارای هواپیمای شخصی هم محسوب گردید.
قدسیه و عفت و آینا همزمان با هم ثبت نام و آموزش را فرا گرفتند و هر سه نفر به عنوان اولین خلبانان زن ایران مدرک دریافت کردند و هیچکدام برتری نسبت به دیگری ندارند ولیکن چون خانم تجارت چی در خصوص مهارتش دست نوشته دارد و مورد مصاحبه قرار گرفته به اشتباه به عنوان اولین خلبان زن مطرح شده و در دانشنامه ویکی پدیای فارسی به این نام شهره گشته است و لیکن هر سه خلبان زن ایران به طور مساوی دارای امتیاز همگون هستند و اولین ها محسوب می شوند.
قدسیه فرخزاد نراقی سال ۱۲۹۵ شمسی در شهر نراق از توابع شهرستان دلیجان استان مرکزی متولد گردید. مادرش زهرا خانم دخترحاج محمدرضا تاجر نراقی و پدرش نعمت الله فرخزاد نراقی فرزند محمد جواد دارای شهره بودند.
یکی از دایی‌های قدسیه نراقی به نام حاج محمد نراقی از متمکنین بزرگ نراق و همدان بود و به همراه فرزندانش همچون هاشم نراقی وجاهت جهانی در تجارت داشتند. عموی قدسیه به نام میرزا فضل الله نراقی فرزند محمد جواد ابن حاج محمد مهدی تاجر نراقی به معاون التجار نراقی مشهور بود.
همسر خانم قدسیه نراقی
سرهنگ میرزا عبدالله دولتشاهی از خاندان بزرگ دولتشاهی می باشد و حاصل زندگی آنان دو دختر به اسامی ژاله و سولانا و چهار پسر به اسامی طهماسب میرزا، حسین میرزا، تیمور میرزا، کامران میرزا دولتشاهی می‌باشد.
بر این اساس بعضا نام و فامیلی این ایراندخت ایرانی به رسم استفاده از نام شوهرش به قدسیه دولتشاهی هم خطاب می شود. سرهنگ دولتشاهی فوت نمود و همسر نراقی‌اش خانم قدسیه فرخزاد نیز سال ۱۳۸۵ در سن ۹۰ سالگی در کشور کانادا بدرود حیات گفت و در همانجا خاکسپاری گردید.
