آشنایی کلی

هواپیمای T-6C Texan II یک هواپیمای آموزشی توربوپراپ تک موتوره ، ساخت کمپانی آمریکایی بیچ کرافت است و در واقع نمونه به روز شده مدل قبلی همین هواپیما یعنی T-6B محسوب می شود.از جمله ویژگی های این هواپیما می توان به کاکپیت دیجیتال ، کانوپی شیشه ای با دید مناسب ، آویزگاه های حمل سوخت و سلاح و عمر پروازی معادل 18,720 ساعت اشاره کرد.این هواپیما در اصل از روی هواپیمای آموزشی پیلاتوس PC-9 طراحی شده و شباهت بسیاری به آن دارد.نیروی دریایی و هوایی ایالات متحده هم اکنون از اصلی ترین کاربران این هواپیما هستند و از آن در آموزش های پایه ای خلبانان و کابین عقب ها به جای هواپیماهای سسنا T-37B در نیروی هوایی و T-34C در نیروی دریایی استفاده می کنند.این هواپیما با بیشینه وزن برخاستی معادل 3 تن در رنج هواپیماهای آموزشی پایه سبک در کنار هواپیمایی چون توکانو و CP-7 قرار می گیرد که این دسته از هواپیماها معمولاً توانایی محدودی در حمل تسلیحات سبک نیز دارند.

توسعه

همانطور که گفته شد این هواپیما نسخه ای از پیلاتوس PC-9 بود که در سال 1990 توسط بیچ کرافت به منظور شرکت در مناقصه انتخاب هواپیمای آموزشی پایه مشترک نیروی هوایی و دریایی ایالات متحده اصلاح شده بود.این هواپیما بالاخره و پس از درگیری های فراوان میان نیروی دریایی و هوایی و تغییراتی که در آن ایجاد شد و باعث شد وزن آن 22 درصد از پیلاتوس PC-9 سنگین تر شود برنده مناقصه اعلام شد ؛ علاوه بر آن هزینه برای هر هواپیما از 3.9 به 6 میلیون دلار رسید.
 

این هواپیما دو ویژگی اساسی دارد: قابلیت اطمینان بالا و هزینه پایین.علاوه بر آموزش های پروازی و مانورهای مختلف و سیستم های الکترونیکی ، این هواپیما توانایی شبیه سازی حملات هوا به زمین و هوا به هوا را به صورت مبتدی دارد.
کاکپیت

اصلی ترین ویژگی کاکپیت T-6C را می توان معماری باز (نوعی معماری کامپیوتری) اشاره کرد که این امکان را برای کاربر فراهم میکند تا اجزای کاکپیت را مطابق با نیازهای عملیاتی خود تغییر یا ارتقاء داده و توانایی های جدیدی برای هواپیما تعریف کند.از جمله تجهیزات نصب شده در کاکپیت می توان به سیستم دست روی استیک (اهرم گاز روی اهرم هدایت نصب شده و با یک دست قابل استفاده هستند) ، شش نمایشگر LCD چند منظوره رنگی ، دو صندلی ایجکت MkUS16LA 0/0 ساخت کمپانی مارتین بیکر ، قطب نما ، جی پی اس و یک مجموعه پنل کنترل (UFCP) اشاره کرد.


از جمله تجهیزات این هواپیما که موفق به اخذ گواهینامه از اداره هوانوردی فدرال ایالات متحده شده اند می توان از سیستم مدیریت پرواز دو گانه ، سیستم های ناوبری جی پی اس و اینسریایی ، صفحه نمایش اولیه PFD ، نمایشگر سربالا (HUD) اسپارو هاوک با قابلیت انتخاب از بین HUD دو هواپیمای F-16 یا F/A-18 ، ارتفاع سنج راداری و سیستم ضبط و انتقال اطلاعات دیجیتال نام برد.

همچنین این هواپیما به یک سیستم کنترل دمای محیط (ECS) برای کنترل دمای کابین خلبان مجهز است

.

پیشرانه و شاخص های کلی

هواپیمای T-6C نیروی خود را از یک موتور PT6A-68 ساخت کمپانی پرات اند ویتنی با حداکثر قدرت 1175 کیلووات تامین می کند.ملخ های 4 پره ای موتور کاملاً کامپوزیت بوده و ساخته شرکت مشهور هارتزل است.باک های هواپیما گنجایش چیزی حدود 1,200 پوند سوخت را دارد.

این هواپیما می تواند تا حداکثر ارتفاع کروز 9,500 متر پرواز کرده و دارای نرخ صعودی معادل 1,173 متر در یک دقیقه است.زمان لازم برای رسیدن به ارتفاع 15 هزار پایی از سطح دریا 5.9 دقیقه برآورد شده است.بیشینه سرعت این هواپیما 586 کیلومتر در ساعت بوده و با دو باک خارجی دارای بردی معادل 2,600 کیلومتر و بدون آن 1,637 کیلومتر است.سازه هواپیما نیز توانایی تحمل فشار مثبت 7 جی و منفی 3.5 جی را دارد.

در صورت نیاز کاربر می تواند با نصب یک سری تجهیزات جانبی هواپیما را به گان پد یا راکت انداز ( دو عدد) مسلح کند که هم در ماموریت های حفاظت مرزی و درگیری با اشرار و هم آموزش تیراندازی مبتدی می تواند کاربرد داشته باشد.
سفارشات

در اکتبر 2009 ، دولت ایالات متحده طی یک قرارداد به ارزش 185.3 میلیون دلار با شرکت بیچ کرافت تعداد 24 فروند هواپیمای T-6C را برای جایگزینی هواپیماهای قدیمی توربوپراپ T-34 و جت آموزشی T-37 را در قالب برنامه کمک های نظامی برای نیروی هوایی مراکش سفارش داد.اولین فروند در سال 2010 تحویل و در مه 2012 اولین دسته 12 فروندی تحویل نیروی هوایی سلطنتی مراکش (RMAF) شد.


در ژانویه 2012 ، نیروی هوایی مکزیک خواستار شش فروند +T-6C برای جایگزینی پیلاتوس PC-7 های خود شد.تا اکتبر 2013 همه هواپیماها تحویل شد.نیروی دریایی مکزیک نیز دو فروند از همین مدل را سفارش و در تابستان 2014 تحویل گرفت.

در ژانویه 2014 ، نیروی هوایی سلطنتی نیوزلند طی دو قرار داد مجزا 11 فروند T-6C را به همراه خدمات آموزشی ، نگهداری و لجستیکی سفارش داد و تاریخ نوامبر 2014 برای اولین تحویل تعیین شد و قرار بر این است که تا سال 2015 همه هواپیما تحویل داده شوند.


مشخصات

خدمه: دو نفر

طول: 10.16 متر

طول بال: 10.19 متر

مساحت بال: 16.49 متر مربع

وزن خالی: 2,135 کیلوگرم

بیشینه وزن برخاست: 2,948 کیلوگرم

ظرفیت مخازن سوخت: 677.5 لیتر

موتور: یک موتور توربوپراپ PT6A-68

قدرت موتور: 1175 کیلو وات

ملخ موتور: 4 پره کامپوزیت

سرعت کروز: 515 کیلومتر در ساعت

بیشینه سرعت: 586 کیلومتر در ساعت

برد: 1,667 کیلومتر

بیشینه ارتفاع قابل پرواز: 31 هزار پا

محدوده فشار جی: +7 / - 3.5 جی