در سال 1389، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به طور رسمی، تست موفقیت آمیز اولیه ی یک پهپاد رادارگریز را اعلام کرد. این آزمون در مقیاس یک هفتم انجام گرفت و به احتمال زیاد، این تست مرتبط با آزمون رادارگریزی و مواد استفاده شده در بدنه و قسمت های خارجی هواپیما بود. در اواخر سال 1389، اعلام شد که نیروی هوایی در حال وارد شدن به فاز ساخت هواپیما در مقیاس اصلی است. نیروی هوایی ارتش، عملیات های این هواپیمای بدون سرنشین را ماموریت های شناسایی و عملیات های بمباران های سبک تعریف کرده است و امیدوار است که در آینده ی نزدیک، این پهپاد را در خدمت نیروی هوایی بگیرد. البته طی اظهارات یکی از فرماندهان نیروی هوایی، پروسه ی تمامی ویژگی های این پهپاد به طور کامل به پایان رسیده است و در دست وزارت دفاع برای تولید انبوه قرار خواهد گرفت. جالب است بدانید که سفره ماهی تا کنون یکی از گرانقیمت ترین پروژه های پهپاد در ایران است و قیمت طرح های مشابه - هر یک فروند - در کشور انگلستان برابر 143 میلیون پوند برآورد شده است. البته هزینه ی طرح سفره ماهی در ایران دقیقا مشخص نیست. قرار است کشور فرانسه، پهپادی مشابه پروژه ی پهپاد سفره ماهی را در سال آینده برای اولین بار به پرواز در آورد. نیروی هوایی ایران سعی می کند که همگام با این دو کشور اروپایی، طرح خود را پیش برده و در اسرع وقت به صورت عملیاتی به نمایش بگزارد. این هواپیمای بدون سرنشین با خاصیت رادارگریزی ای که دارد، می تواند بدون شناسایی شدن توسط دشمن، وارد مرزهای هوایی سایر کشورها شده و از پایگاه ها و نقاط راهبردی جدید ترین تصاویر را دریافت کند و به ایستگاه کنترل زمینی مخابره کند. هنوز هیچ اطلاعاتی در مورد سامانه های استفاده شده در این پهپاد منتشر نشده است اما آنچه از شواهد تا اینجا معلوم است، این است که این پهپاد می تواند ایران را در زمینه ی فناوری هواپیماهای بدون سرنشین در سطح کشوری پیشرفته نظیر فرانسه کند. پهپاد سفره ماهی بخشی از انتظارات سنگین مردم از نیروی هوایی را تا حدی برآورده خواهد کرد و همگام با سایر دستاوردهای این نیرو، خود را برای بار دیگر در سطح جهان مطرح خواهد کرد. از آنجایی که اطلاعات بیشتری از این پهپاد نیست، بنده هم ترجیحا در مورد تسلیحات احتمالی آن صحبتی به میان نیاورم زیرا ممکن است تحلیلی کاملا اشتباه داشته باشم.