نیروی هوایی اسراییل در واقع بدنة اصلی ساختار نظامی آن را تشکیل می‌دهد. با توجه به اندیشة نظامی هجومی این رژیم که بر مبنای بازدارندگی و برتری کیفی استوار می‌باشد، می‌توان سه رکن اصلی این اندیشه را این چنین معرفی کرد؛ 1.   توان حمله به عمق استراتژیک عربی جهت فلج کردن توان نیروی هوایی عربی و سپس وارد آوردن ضربات متعدد به نیروی زمینی در جبهه‌های نبرد؛ حمایت پیوسته از نیروهای زمینی و زرهی برپایة تاکتیک دوگانة «هواپیما ـ تانک»؛ اعمال یک دفاع هوایی فعال در عمق استراتژیک اسراییل با استفاده از جنگنده‌های دفاعی به عنوان بهترین وسیله جهت‌ جلوگیری از حملات هوایی دشمن. با توجه به گزارش میلیتاری بالانس، 98ـ1997، تعداد نیروی انسانی فعال در نیروی هوایی اسراییل 32 هزار نفر و مجموع این نیرو به انضمام نیروهای ذخیره به 37 هزار نفر می‌رسد که در این میان 21800 نفر در گروههای دفاع هوایی مشغول به کار هستند، ضمن اینکه تعداد هواپیماهای آماده به خدمت 448 هواپیما و تعداد هواپیماهای ذخیره 250 هواپیما می باشد. همچنین 130 هلیکوپتر مسلح در این نیرو حضور دارد. در شرایط عادی، ساعت پرواز سالانة خلبانان اصلی 190 ساعت و خلبانان ذخیره 75 ساعت می‌باشد. در کنفرانس مشورتی نیروی هوایی که در ژوئن و ژوئییة 1998 به مناسبت پنجاهمین سالگرد تأسیس نیروی هوایی اسراییل و به عنوان «نیروی هوایی: نگاهی به آینده» تشکیل شد، اسحاق مردخای وزیر دفاع گفت: «علی‌رغم هزینه‌های بالای آموزش باید تعداد خلبانان نسبت به هواپیما تغییر کند، باید خلبانان بیشتری به خدمت بگیریم تا شرایط رزمی کاملا حفظ شود و بتوان از هواپیما به دفعات استفاده کرد.» ژنرال ایتان بن الیاهو، فرمانده نیروی هوایی نیز طی گفت و گو با روزنامة اورشلیم پست که در 1 جولای 1998 به چاپ رسید، گفت: «نسبت میان کادر پروازی و هواپیما طی سالیان گذشته کم شده است و به خدمت گرفتن خلبانان بیشتر یک امتیاز مثبت محسوب می‌گردد، ولی هزینة آموزش خلبانان بسیار زیاد است. بدون شک وزیر دفاع می‌تواند در خواست خلبانان بیشتری برای هر هواپیما کند، ولی بودجه نیز باید افزایش یابد، زیرا تعداد خلبانان بیشتر به معنی فعالیت هوایی و ساعت پروازی بیشتری خواهد بود و این امر هزینه بر می‌باشد و باید تعادلی میان بخشهای دیگر نیروی هوایی نیز پدید آوریم.» این روزنامه افزوده است که در حال حاضر نیروی هوایی اسراییل می‌تواند در طول شبانه روز و در شرایط مختلف جوی فعالیت رزمی کند، ولی تعداد خلبانان نسبت به هواپیماها در این کشور از دیگر کشورها کمتر است. به نوشتة مجلة جینز اینتلیجنس ریویو نیروی هوایی اسراییل در صدد است تا میانگین پرواز هر هواپیمای خود را در طی یک شبانه روز به 4 الی 7 پرواز برساند، این در حالی است که میانگین پرواز هواپیماهای آمریکایی درطول جنگ خلیج فارس 2/1 برابر این میانگین است. در حالی که میانگین پرواز هواپیماهای کشورهای عربی در جنگهای گذشته کمتر از یک پرواز در روز بوده است. با این حال هنوز در اسراییل نسبت به موشکهای بالستیک زمین به زمین کشورهای همجوار بیم و اضطراب به چشم می‌خورد. برپایة گزارش روزنامة اورشلیم پست مورخ 2 جولای 1998، دیوید عفری مشاور ویژة وزیر دفاع، یکی از عالی‌ رتبه‌ترین فرماندهان نیروی هوایی و معاون سابق رییس ستاد مشترک در کنفرانس مشورتی روز 1 جولای 1998 گفته است: «برتری هوایی اسراییل با توجه به وجود موشکهای زمین به زمین هفت کشور همسایه، دیگر یک بازدارندگی فعال به شمار نمی‌آید. نیروی هوایی اسراییل در زمان حمله یک نیروی برتر قلمداد می‌شود، ولی در حالات دفاعی اگر بازدارندة مناسبی در اختیار این نیرو برای مقابله با تهدیدات موشکهای زمین به زمین وجود نداشته باشد از اهمیت نیروی هوایی کاسته خواهد. باید هواپیماهای ما قادر باشند تا در اولین دقایق پرتاب موشکهای بالستیکی به مقابله با آنها بروند.» عفری پنج راه حل برای حمایت اسراییل از موشکهای بالستیک ارائه کرده است که این راه حلها عبارتند از: اطلاعات سریع، هشدار آنی، دفاع شهری، دفاع مثبت و مقابله در زمان پرتاب موشک. راه حل اخیر، عامل تهدید کشورهای پرتابگر موشکهای بالستیک مجهز به کلاهکهای شیمایی یا بیولوژیک خواهد بود، زیرا این موشکها بر فراز سر پرتاب‌کنندگانش فرود خواهد آمد.» وی سپس توضیح داد که تا کنون هواپیمایی که بتواند در برابر موشکهای بالستیک قرار گیرد ساخته نشده است، ولی ایالات متحده در حال ساخت یک دستگاه لیزری است که دارای توانی معادل دو مگا وات می‌باشد و در جلو هواپیماهای حمل و نقل بویینگ 747 ـ 900 اف قرار می‌گیرد و می‌توان با استفاده از این لیزر موشکهای بالستیکی را که شلیک می‌شوند، نابود کرد. البته نیروی هوایی آمریکایی در ژوئن 1998، اولین آزمایش لیزری موفق در این خصوص را انجام داد. روزنامة اورشلیم پست در خاتمة مقاله خود می‌نویسد، برخی کارشناسان اسراییل معتقدند که تنها راه حل این رژیم در حال حاضر استفاده از هواپیماهای بدون خلبان در جوار مرزهای کشورهایی که دارای این نوع از موشکها هستند، می‌باشد. اگر چه چنین اقدامی بسیار پر هزینه خواهد بود و استفاده از لیزر نیز نیاز به هماهنگی میان ماهواره‌ها و سیستمهای زمینی پیشرفته دارد که باز هم مشکلات خاص خود را به همراه خواهد داشت، لیکن همین مسئله نشان می‌دهد که اسراییلیها مجدانه به دنبال راه حلی برای مقابله با این نوع از موشکها هستند. بر پایة آمارهای منتشره در نشریه میلیتاری بالانس، طی دهة نود میلادی، هواپیمهای نیروی هوایی اسراییل به شرح زیر بوده‌اند: - در حدود 170 هواپیمای فانتوم اف ـ 4 که در یک پرواز قادر به حمل 1233 تن سلاح هجومی می‌باشند. در حدود 80 هواپیای اف ـ 4 به عنوان هستند. 50 هواپیمای فانتوم (F-4 E 2000) و (F – 4 E) مأموریت از بین بردن سیستمهای دفاع هوایی دشمن را بر عهده دارند و به همین منظور مجهز به موشکهای هوا به زمین ضد رادار هستند. همچنین 14 هواپیمای فانتوم (RF-4 E) نیز مأموریتهای تجسسی را انجام می‌دهند.       -   نیروی هوایی اسراییل تا پایان سال 1997، 65 جنگندة آمریکایی (F-15) در اختیار داشته است که مجموعاً قادر به حمل 354 تن محمولة جنگی بوده‌اند. 13 جنگنده پس از پایان جنگ دوم خلیج فارس به عنوان پاداش به اسراییل داده شد. همچنین از سال 1998 به بعد تعداد 25 جنگندة (F-15) مدل (I) با قدرت حمل سلاح هجومی به وزن 275 تن از سوی این کشور خریداری شده است. این نوع از هواپیماها قادرند بدون سوخت‌گیری در آسمان مسافتی در حدود 1450 کیلومتر را طی کنند و به عنوان مثال می‌توانند نیروگاه هسته‌ای ایران را که در بوشهر مستقر است، مورد هدف قرار دهند. بین سالهای 1980 تا 1995 مجموعاً در حدود 260 هواپیماهای جنگندة (F-16) از سوی آمریکا به این رژیم تحویل داده شده است. البته 50 جنگندة (F-16) به عنوان پاداش پس از خاتمة جنگ دوم خلیج فارس به این کشور اعطا شد. این هواپیماها پیش از تحویل به نیروی هوایی اسراییل کماکان در نیروی هوایی آمریکا به پرواز در می‌آمدند و بین سالهای 1994 و 1995 به اسراییل ارسال شدند. جنگنده‌های (F-16) می‌توانند در یک مأموریت پروازی در حدود 1358 تن تسلیحات هجومی با خود حمل کنند. در کنار آمارهای مزبور، احتمالاً 615 هواپیمای «کفیر ـ سی» در مدلهای مختلف در اختیار نیروی هوایی می‌باشد که اگر این تعداد را با هواپیماهای آموزشی ـ رزمی، ذخیره و هواپیماهای آمریکایی F-6، F15 و F16 جمع کنیم، احتمالاً این رژیم دارای 530 جنگنده و 336 هواپیمای ذخیره است.