هواپیمایی ایرباس مدل A300-600ST یا Beluga شکل تازه ای از مدل استاندراد غول پیکر A300 است که برای حمل بارهای حجیم و بسیار بزرگ اختصاص داده شده است. اکثر سازندگان هواپیما چند ملیتی هستند و داشتن کارخانه ها و شعبات مختلف در نقاط مختلف برای این کارخانه ها امری معمول است. شرکت Airbus نیز از این قاعده مستثنی نیست چرا که بوسیله بخش هوا فضای کشورهای آلمان، فرانسه ، بریتانیا و اسپانیا تشکیل شده و از نظر موقعیت جغرافیایی، این کارخانه در تمامی این کشورها شعباتی ایجاد نموده است که پس از ساخت بخشهای مختلف، جهت گردآوری و سرهم بندی نهایی به واحد مرکزی منتقل می شوند قسمتهای کوچک و جزئیات در مدلهای مختلف متفاوت است ولی ساختار کلی ،معمولاً بدون تغییر باقی می ماند. بال هواپیما در بریتانیا ساخته می شود، دم هواپیما در اسپانیا، بدنه آن در آلمان و دماغه و بخش مرکزی در فرانسه ساخته می شوند و این بخش ها در هامبوگ یا تولوز  کنار هم جمع شده و ساختار کلی هواپیما را تشکیل می دهند. وقتی شرکت Airbus در سال 1970 کار خود را آغاز کرد، این قطعات از راههای زمینی منتقل می شدند ولی با افزایش تولید، حمل قطعات از طریق هوایی امری ضروری بود. از سال 1972 این قطعات بوسیله ناوگانی متشکل از 4 فروند Super Guppies حمل می شدند که مدل قدیمی ساخته شده توسط شرکت Boeing بودند  که برای حمل بارهای حجیم برنامه های فضایی NASA در سالهای دهه 1960 به کار گرفته می شدند. با گذشت زمان این هواپیماهای Super Guppies دیگر قابل استفاده نبودند، چرا که به علت قدیمی بودن هزینه های عملیاتی زیادی به خود اختصاص داده بودند و با رشد تعداد تولیدات Airbus نیاز به هواپیماهایی با ظرفیت بیشتر وجود داشت. در سال 1991 دو شریک اصلی تجاری Airbus یعنی Dasa و Aerospatiale شرکتی را برای ساخت جایگزین مناسب برای Super Guppies تأسیس نمودند. طرح اولیه، ساخت مدل غول پیکر دو موتوره A300 بود، بالها ، موتورها و قسمتهای پایینی بدنه به همان شکل نگهداشته شدند و قسمت بالایی بدنه با ساختاری نعلی شکل و غول پیکر جایگزین شد که  4/7 متر ارتفاع داشت . برای تأمین نیازهای حمل و نقل بارهای حجیم ، اطاقک خلبان در مدل A300 تغییر شکل داده شد و درب غول پیکری به ارتفاع 17 متر برای بارگیری بارهای حجیم نصب شد و در آخر نیز ساختمان دم هواپیما به منظور ایجاد ثبات در زمان حرکت، قوی تر و بزرگتر ساخته شد. ساخت این مدل در سپتامبر 1992 آغاز شد و اولین پرواز در سال 1994 بود، بعد از 335 ساعت پرواز آزمایشی، گواهینامه پرواز در سپتامبر 1995 صادر و به کار گرفته شد.   4 فروند دیگر نیز از این هواپیما ساخته شده است و هر 5 فروند در حال حاضر به طور منظم استفاده می شوند. وظیفه اصلی این هواپیماها انتقال قطعات هواپیماهای Airbus که آماده مونتاژ هستند در سراسر اروپا برای مونتاژ نهایی به هامبورگ یا تولوز می باشد. ولی در عین حال این هواپیماها برای امور نقل و انتقال هوایی بار مورد استفاده قرار می گیرند که شامل بخشهای مختلف ایستگاههای فضایی ، آثار هنری حجیم و ظریف ، ماشینهای صنعتی و هلیکوپترها میشود. هواپیماهایی وجود دارند که بارهای سنگین تری را نیز می توانند حمل کنند مانند Antenov An-124 یا Boeing 747 و Lockheed C-5 ، ولی هیچ کدام از این مدلها ظرفیت داخلی قابل مقایسه ای با Airbus ندارند. ظرفیت حمل بار مدل A300-600ST از نظر ارتفاع بار 4/7 متر و از نظر طول بار 7/37 متر و از نظر وزن 47 تن می باشد. مستند 10 هواپیمای برتر ترابری جهان