در شب ۲۴ مارس ۱۹۸۳ در چنین روزی، یک فروند بمب‌افکن میان‌برد توپولف ۲۲ کا {نسخه‌ای از توپولف ۲۲ که به منظور حمل و شلیک موشک ضدکشتی خا ۲۲ بهینه‌سازی شده بود} با شماره پرواز ۶۳ از پایگاه هوایی در مزدک برخاست. ماموریت خدمه این بمب‌افکن که در جریان رزمایش «یودار ۸۳» ارتش شوروی به پرواز درآمده بودند، شلیک موشک خا ۲۲ به هدفی در «دریای خزر» و پس از آن ترک منطقه و عبور از فراز ناحیه «کورسک» و فرود در پایگاه هوایی «بارانوویچی» در بلاروس بود. خدمه هواپیما شامل «سرگرد میخائیل چیژوف»، خلبان بمب‌افکن، «ستوان‌یکم استانیسلاو دِروزْدِتْسْکی» به عنوان ناوبر و «سروان ویاچسلاو مِرْزْلیکین» به عنوان افسر تسلیحات بودند.
اما همه چیز آن‌گونه که برنامه‌ریزی شده بود پیش نرفت. خدمه بمب‌افکن در سکوت کامل رادیویی از پایگاه هوایی مزدک برخاسته و پس از برخاستن، دستور تغییر مسیر و کورس پروازی را که توسط افسر کنترلر زمینی صادر شد را نشنیدند و بمب‌افکن، درست در مسیری موازی و مشابه آن‌چه پیش‌بینی و برنامه‌ریزی شده بود، پرواز خود را ادامه داد. نه معاونت عملیات منطقه پروازی، «سرلشکر گنادی نِستِروف» و نه مرکز کنترل ترافیک هوایی متوجه این اشتباه فاحش نشدند.
خدمه پروازی پس از مدتی پرواز و انجام چند مانور، به «دریای آزوف» {بخش شمالی دریای سیاه} رسیده و مهیای شلیک شبیه‌سازی شده موشک خا ۲۲ به هدف تصادفی‌ای در دریای آزوف شده و آن‌گونه که خلبان گمان می‌کرد، تغییر مسیر داده و راهی بارانوویچ شوند.
به زودی واحد‌های استراق سمع و شنود رادیویی پدافند هوایی ارتش شوروی، متوجه یک فروند هواگرد شده که به سمت مرزهای شوروی در حال پرواز بود. بلافاصله دو فروند جنگنده رهگیر سوخوی ۱۵ برای رهگیری هواگرد ناشناس از پایگاه هوایی «مارنیول» واقع در جمهوری گرجستان اسکرمبل کرده و به سمت آن پرواز کردند. خدمه این توپولف ۲۲ به طرز باور نکردنی‌ای خوش‌شانس بودند. بدلیل رزمایش و ماموریت این بمب‌افکن، افسر تسلیحات غلاف جنگ الکترونیک را فعال کرده و رادار بمب‌افکن را از حالت Transmit و فرستادن امواج خارج کرده و در حالت غیرفعال قرار داده بودند. جنگنده رهگیرهای سوخوی ۱۵ اعزامی بدلیل جنگ الکترونیک بلایندر دچار مشکلات راداری شده و قادر به یافتن‌ش در رادار خود نبودند. در همین گیر و دار توپولف ۲۲ سرگرد چیژوف از مرز هوایی ایران گذشته و وارد فضای آن شد.
مدت‌ها از پرواز این بمب‌افکن گذشته بود و سپیده‌دم شده بود. در سپیده‌دم ناگهان سرگرد چیژوف متوجه شد که به اشتباه پرواز می‌کند و مسیر پروازی‌اش غلط است. وی به سرعت بمب‌افکن خود را در گردش قرار داده و به سمت شمال پرواز کرد و با شکستن سکوت رادیویی، در رادیوی VHF خود درخواست کمک کرده و موفق شد با آخرین قطره‌های باقی‌مانده سوختش، در پایگاه هوایی «ماری ۲» در جمهوری ترکمنستان فرود آید.
سرگرد چیژوف گفت: «ما خیلی خوش‌شانس بودیم. بمب‌افکن سرگرد چیژوف ۲ ساعت و ۶ دقیقه بر فراز ایران پرواز کرده بود بدون اینکه پدافند هوایی ارتش ایران متوجه حضور آن‌ها شود. ژنرال الکساندر تاراکانوف، فرمانده ارتش ۴۶ اُم هوایی بعدها افزود: «ما توانستیم از یک رسوایی و آبروریزی بین‌المللی جلوگیری کنیم». در بررسی پس از پرواز {دیبرفینگ} سرگرد چیژوف به عنوان فرمانده و ناوبر بمب‌افکن بدلیل کنترل نکردن آلات دقیق پروازی و مسیر بمب‌افکن شدیدا مواخذه و توبیخ شدند.
