مقدمه: در دوران جنگ جهانی دوم و پس از آن لازم بود برای این که یک هدف کوچک را منهدم کنید چندین بمب به سمت او رها کنی و این به دقت پایین بمب بر میگشت که ناشی از هدایت ناپذیر بودن آن بود.تا این که در جنگ ویتنام بمب های هدایت شونده خودشون رو به دنیا اثبات کردن و توانستند با هزینه کمتر اهداف بزرگتری رو محقق کنند و جای پای خوبی برای خودشون در نیروی هوایی کشورها دست و پا کنند در واقع بمب های هدایت شونده کم کم به ستون فقرات تسلیحات هوا به زمین جنگنده ها تبدیل شدند ولی این به این معنا نبود که بمب های غیر هدایت شونده از میان میروند خیر ولی نقش آن ها بسیار کم رنگ تر شد.قبل از جنگ ویتنام هم کشورهای معدودی بمب های هدایت شونده داشتند ولی پس از آن که توانایی این بمب ها در جنگ ویتنام ثابت شد نیروی هوایی کشورها شروع به خرید این بمب ها یا تولید اون کردند کشور ما هم از این قائده مستثنی نیست و دست به تولید چندین نمونه از این بمب ها زده است که من در این جا فقط به بمب هدایت شونده قدر می پردازم.   بمب هدایت شونده قدر این بمب تا کنون بارها در رژه نیروهای مسلح دیده شده و عضوی از خانواده بمب های هدایت شونده ایران میباشد.این بمب یک بمب هدایت تلویزیونی است و حسگر اکترواپتیکال آن در زمان شلیک بر روی هدف تصاویر را به کابین خلبان مخابره میکند ،شتاب سنج و سطوح کنترل نیز در عقب آن وصل است. سرجنگی بمب قدر دو هزار پوند وزن دارد و میتواند بر علیه انواع تاسیسات،ناوچه ها و .... به کار برود. در نیروی هوایی این بمب با نام GUB-67/8 شناخته میشود.برای ساخت این سلاح توجه خاصی به استانداردهای غربی که در این مورد از شرق بهتر هستند شده است که بتوانند موشکی تولید کنند که داری ضریب ایمنی ، استاندارد و اعتماد بالایی باشد و مشکلی برای زدن اهداف پر ارزش و حیاتی به وجود نیاید.آمریکا ادعا میکند که بمب قدر کپی یا مهندسی معکوس بمب GBU-8 آمریکاست که در جنگ ویتنام برای زدن اهداف با ارزش از آن استفاده شد.این بمب در ایران به وسیله جنگنده های F-4E و F-5E/F شلیک میشود و به تعداد زیاد در اختیار نهاجا قرار گرفته است.بمب قدر بارها مورد ارتقاء قرار گرفته تا نیاز های روز نیرو های مسلح را تامین کند. مشخصات: نام بمب:قدر کشور سازنده:ایران کاربر:نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران(نهاجا) طول:4.11 متر قطر:18 اینچ وزن کل:1111 کیلوگرم حداکثر برد:بین 20 تا 60 کیلومتر؟