موشک هوا به هوای میان‏برد R-27 یکی از تسلیحات اصلی جنگندهء میگ-29 به شمار می‎‏رود. این موشک در سازمان ناتو با نام AA-10 ALAMO (آلامو) شناخته می‏شود. موشک R-27R یکی از گونه‏های R-27 است که از نظر مشخصات فنی، بسیار به مشابه آمریکایی خود یعنی AIM-7M (اسپارو) شباهت داشته و برابری می‏کند، هرچند که در بسیاری موارد (مانند برد بیشتر و سرجنگی قوی‏تر)، از رقیب آمریکایی خود برتر می‏باشد. پس از اتحاد آلمان، میگهای29 (آلمان‏شرقی) و تسلیحات مربوط به آنها در اختیار لوفت‏وافه (نیروی هوایی آلمان‏غربی) قرار گرفت. پس از این بود که تسلیحات میگ29 و مشخصات رادار آن در اختیار ناتو و اسرائیل قرار گرفت. طراحی ماجولار نوع طراحی R-27 به گونه‏ای است که از قطعات و بخش‏های مجزا ساخته شده است که بر این پایه، گونه‏های مختلفی از موشکهای هوا به هوای روسی طراحی و توسعه یافته‏اند. در اتحاد شوروی، موشکهای بسیاری بر پایهء این موشک طراحی و ساخته شدند که از هدفیابی حرارت موتور هواپیماها (Infrared Homing) یا هدفیابی نیمه فعال راداری (Semi-Active Radar Homing) یا هدفیابی تمام راداری (Active Radar Homing) بهره می‏بردند. مدل ALAMO-C یا R-27AE بردی حدود 130 کیلومتر دارد در حالی که گونه‏های دیگر این موشک، بردی بین 70 تا 170 کیلومتر دارند. مدل AE و گونه دریاپایهء (Naval Version) آن یعنی EM (نوعی که بر علیه اهدافی که در سطح دریا پرواز می‏کنند) از آشیانه‏یاب فعال راداری بهره می‏گیرند. همچنین مدل R-27P موشکی است ضدرادار و بر علیه رادارهای پرنده مانند آواکس به کار می‏رود و مسیر خود را از طریق امواج رادار آواکس به دقت پیدا می‏کند.

R-27

به طور استاندارد، موشکی میان برد است که نیاز به هدایت اولیه از سوی رادار هواپیمای شلیک کننده دارد. حدس زده می‏شود که موشک آلامو به سال 1985 به خدمت درآمده و بر روی جنگنده‏های نسل چهارم نظیر میگهای29 و سوخوهای27 (که آن زمان جنگنده‏های تراز اول اتحاد شوروی محسوب می‏شدند) نصب شده است.

R-27

می‏تواند در نبردهای نزدیک و سنگین هوایی یا نبردهای دوربرد هوایی که هواپیمای دشمن دیده نمی‏شود (BVR) به کار رود. این موشک می‏تواند اهدافی را که از جهت‏های مختلف هوایی می‏آیند یا اهدافی را که در نزدیکی سطح زمین یا سطح دریا پرواز می‏کنند، در هر شرائط آب و هوایی، ساقط کند. همچنین می‏تواند بر ضد پرنده‏های بدون سرنشین یا موشکهای کروز نیز به کار رود.

R-27R

از جستجوگر (هدفیاب) نیمه‏فعال راداری بهره می‏گیرد. R-27R همچنین از یک رادار داخلی، یک فیوز مجاورتی و یک فیوز ضربه‏ای استفاده کرده و سرجنگی موشک، ضدصاعقه طراحی شده است. هدایت موشک تا رسیدن به هدف، در دو مرحله انجام می‏شود:

1-

هدایت و اصلاح مسیر در ابتدای مسیر پروازی موشک

2-

هدایت نهایی (هدفیابی دقیق یا Homing) البته هدایت موشک زمانی امکان‏پذیر می‏شود که هدف مورد نظر در برد رادار جنگنده قرار گرفته و رادار بتواند بر روی آن قفل شود. موشک به نحوی هدایت می‏شود که بهترین مسیر را جهت رسیدن به هدف و انجام مرحله آشیانه‏یابی دقیق و سپس انفجار فیوز مجاورتی، انجام دهد. این موشک همچنین قادر است هدف خود را از فریبنده‏هایی نظیر دود و حرارت فرعی (Decoys) ایجاد شده جهت انحرافش تشخیص داده و همچنین هنگامی که از برد رادار جنگندهء شلیک‏کننده نیز خارج می‏شود به حرکت در مسیر صحیح خود ادامه دهد. همچنین می‏تواند به اهدافی که در ارتفاع خیلی کم و خارج از زاویهء دید پرواز می‏کنند اصابت کند. این موشک یک کانارد (بالچه کوچک جلویی موشک) با طراحی آیرودینامیک، به همراه بالچه‏هایی آیرودینامیکی صلیب شکل در مرکز بدنهء خود دارد. سطوح کنترلی پروانه‏ای شکل به موشک این قدرت را می‏دهند که جهت حرکتش سمت چپ یا راست منحرف شود یا به سمت بالا و پائین به خوبی مانور نماید ضمن اینکه به پایداری موشک در حین این چرخشها کمک می‏نمایند. هر کدام از 4 سطح کنترلی نصب شده روی موشک، به یک پمپ هیدورلیکی مجهز هستند که این پمپ از روغن موجود در مخزن موشک برای تامین فشار هیدرولیکی مورد نیاز حرکت بالچه‏های کنترلی، نیروی مورد نیاز را فراهم می‏آورد. سطوح کنترلی درست بالای این سیستم هیدرولیک نصب شده‏اند و هنگامی که هدفیابی نهایی در دستور کار موشک شلیک شده قرار می‏گیرد، این سطوح توسط پمپ هیدرولیکی تغییر مسیر صحیح را به طوری که تعادل موشک برهم نخورد انجام می‏دهند. ایراد سیستم نیمه‏ فعال راداری در هدف‏یاب‏های نیمه‏فعال راداری نظیر سیستم هدایتگر موشک اسپارو، رادار هواپیمای شلیک کنندهء موشک، باید تا زمان اصابت موشک شلیک شده به سمت هدف، روی هدف، قفل بماند و به همین دلیل، در طول این مدت، جنگنده دچار فلج تاکتیکی می‏شود و نمی‏تواند با اهداف دیگر هوایی درگیر شود. این مشکلی بود که برای جنگنده‏های F-4 در جنگ ویتنام هنگام شلیک موشک اسپارو پیش آمد و تعدادی از این هواپیماها به جهت قفل ماندن رادارشان بر روی هدف، خود طعمهء میگهای ویتنامی شدند. موشک آلامو در خدمت نیروی هوایی ایران موشک R-27 در نمونه های مختلفی و با انواع سیستم های هدایتی تولید شده است، انواع اولیه آن R-24R با هدایت نیمه فعال راداری و حد اکثر برد 80 کیلومتر و R-27T با برد 45 کیلومتر و هدایت مادون قرمز می باشند و تمام موشک های آلامو نیروی هوایی از این نوعند. انواع جدید تر موشک آلامو نیز R-27RE، R-27TE و نوع هدایت فعال راداری R-27AE با بیشینه برد 170 کیلومتر می باشد. با وجود اینکه موشک آلامو موشکی خوب و با مانور پذیری بالا است، لیکن MiG-29 های ایران که تماما از نوع اولیه اند (بعنوان تنها جنگنده نیروی هوایی که بطور استاندارد توانایی حمل این موشک را دارند) در هدایت این موشک آنگونه که باید موفق نیستند و بعضاً این موشکها را به خطا می دهند. مشخصات موشک عملکرد: موشک هوا به هوا سازنده: ویمپل (Vympel) کشور سازنده: روسیه پیشرانه: راکت تک مرحله ای با سوخت جامد طول:3.7 متر قطر: 230 میلی متر برد: 184 کیلومتر سیستم هدایت: هدایت نیمه فعال راداری/حرارت یاب سرعت: 4 ماخ کلاهک: 39 کیلوگرمی پلتفورم : Su-27 / Su-30 / Su-32 / Su-34 / Su-35 / Su-37/Yak-141/MIG-29