در شوروی سابق نیاز ارتش این کشور بسیار بالا بود و از ان گذشته تجهیزات نظامی ساخت این کشور مشتریان زیادی داشت و اغلب طرحهای نظامی به مرحله تولید میرسید ولی امروزه مشتریان تجهیزات نظامی شوروی بین کشورهای چین ، اکراین ، ببلاروس ، روسیه و برخی جمهوریهای شوروی تقسیم شده اند واز طرفی ارتش روسیه بسیار کوچکتر از ارتش شوروی است این موضوع سبب شده که نیازها و نیازهای ارتش این کشور تکافوی راه انذازی خط تولید را ندهد وبسیاری از طرحهای نسبتا کارآمد هم همچنان در انتظار رفتن به خط تولید بمانند از این دست تجهیزات میتوان به میگ -۳۵ که یک جنگنده نسل ۴/۵ بسیار کارآمد است اشاره کرد که همچنان بعد از گذشت ۲ دهه از معرفی در انتظار رفتن به خط تولید است
بهمین دلیل طرحهای روسیه اغلب تولید آن ازوسیع تر از نیاز ارتش این کشوراست و درصورتی میتواند به مرحله عملیاتی برسد کهکشورهای دیگری هم خواهان آن باشند
از طرف دیگر بخش مهمی از زیر ساخت ها و فن آوری های نظامی شوروی در جمهوری های سابق این کشور باقیماندند البته روسیه در نهایت بخشی از انها را موفق شد با استفاده از توان خود احیا کند ولی امکان ایجادبرخی از انها به دلیل گستردگی زیر ساختهاویامشکلات فنی وجود نداشت به همین علت هم پروژه های نظامی روسیه هر چقدر گسترده تر باشد احتمال عملیاتی شدن ان کمتر میشود خصوصا با توجه به بودجه نظامی روسیه و تعداد پروژه ها ، عملیاتی کردن تمامی آنها بعید به نظر میرسد در حال حاضر روسیه پروژه هایی را که بعنوان پروژه های ارتش این کشور دنبال میکند شامل طراحی و ساخت دو ناو هواپیمابر 75 هزار تنی که توان حمل 70 فروند هواپیمای جنگنده را دارد
پروژه هواپیمای جنگنده سوخو-۵۷ پاکفا که بیش از دو دهه است در انتظار تولید است (هند هم امکان دارد از شرکای این جنگنده باشد ، البته هند تردید زیادی برای پیوستن به این پروژه دارد که ناشی از بهبود روابط چین و روسیه است در سالهای اخیر هرچه چین و روسیه بیکدیگر نزدیکتر شده اند هند از روسیه فاصله گرفته ودر لیست خریدهای هند به وضوح میتوان این مسئله را مشاهده کرد هند زمانی مشتری شوروی بود و تمامیخریدهای نظامی این کشور از شوروی انجام میگرفت ولی امروزه اسراییل ، فرانسه و ایالات متحده جای شوروی را رفته رفته گرفته اند ) پروژه نسل بعدی بالگردهای ساخت کمپانی کاموف است ، پروژه هواپیمای میگ -۴۱ است ، پروژه تولید آواکس ای -۱۰۰ جهت جایگزینی آواکس های فعلی ، پروژه تولید آواکس ناو نشین کمپانی یاکولوف ، نسل جدید هواپیماهای جنگنده ناو نشین ، تولید 12 فروند ناوشکن سنگین جهت از خدمت خارج کردن ناو های کلاس کیروف و اسلاوا ، پروژه تولید 4 فروند ناو هلیکوپتر بر و پروژه های دیگری که برخی در حد شایعه هستند از جمله نسخه جدید و پیشرفته هواپیمای جنگنده عمود پرواز که احتمال نسخه متعلق به نسل 4++ جنگنده یاک باید باشد
بهرحال آنچه این پروژه را با اهمیت میکند علاقه شدید ایران به در اختیار گرفتن یک جنگنده شکاری رهگیر برد بلند است و میگ -۴۱_تمامی شرایط مورد علاقه ایران را دارا میباشد و به احتمال قوی ودر صورتیکه ایران اراده ای برای خرید جنگنده داشته باشد یقینا یکی از دو جنگنده میگ -۳۱ بصورت دست دوم و یا میگ -۴۱ میتواند در میان لیست جنگنده های درخواستی ایران باشد اینجانب بارها قبلا هم گفته ام که میگ -۳۵ در بین جنگنده های موجود بالاترین شانس را برای انتخاب توسط ایران دارد و با شرایط جدید میتواند مجصولات کمپانی میگ با شراکت ایران تولید شود.
میگ ۴۱ هواپیمای رهگیر روسها در آینده خواهد بود. این جنگنده رهگیر جانشین میگ ۳۱ است و می تواند به سرعتی بالاتر از ۳.۵ برابر سرعت صوت دست یابد.
بیت ران – علی محمدی: از سال ۲۰۱۴ خبرهایی مبنی بر برنامه روسیه برای تولید یک هواپیمای رهگیر جدید منتشر شده بودند،
تا اینکه در سال ۲۰۱۷ روسیه از تصمیم قطعی خود برای تولید هواپیمایی جدید خبر داد.
تولید این هواپیما به عهده شرکت UAC یا یونایتد ایرکرفت کورپوریشن است.
این کمپانی روسی در حال کار روی نسل بعدی هواپیماهای رهگیر برد بلند است.
طراحی میگ ۴۱ بر عهده دفتر طراحی میگ گذاشته شده است.
به این ترتیب روسیه قصد دارد هواپیمای جدید با نام میگ ۴۱ را تولید کند.
ایلیا تراسنکو مدیر رفتر طراحی میکویان (میگ) در مورد میگ ۴۱ گفته است:
این هواپیما توانایی پرواز به فضا را خواهد داشت و آن را باید اولین جنگنده فضایی نامید.
همچنین این کمپانی سخن از سرعتی بالاتر از ۳.۵ برابر سرعت صورت را برای میگ ۴۱ به میان آورده است.
بر همین اساس برخی منابع احتمال میدهند که میگ ۴۱ یک هواپیمای بدون سرنشین باشد،
زیرا برای حرکت در سرعت هایپرسونیک فشار زیادی به خلبان وارد میشود.
آمریکاییها نیز به طور همزمان در حال کار روی هواپیمای بوئینگ X-۵۱ هستند که می تواند به سرعت شش هزار و دویست کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند.
هنوز با ساخت نمونه اولیه میگ ۴۱ فاصله داریم
میگ ۴۱ فعلا در مراحل اولیه قرار دارد و هیچ نمونهای از آن ساخته نشده است.
به همین دلیل تواناییها و مشخصات آن نیز در هالهای از ابهام قرار دارند و به طور دقیق نمیتوان در مورد آن اظهار نظر کرد.
میگ ۴۱ یک هواپیمای نسل پنجم خواهد بود و جایگزین میگ ۳۱ میشود.
میگ ۳۱ هواپیمایی توانا ولی قدیمی است که فناوری آن به دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ بر میگردد.
اگر میگ ۴۱ سرعتی بیش از پنج هزار کیلومتر بر ساعت داشته باشد، تواناییهای آن بسیار فراتر از میگ ۳۱ خواهند بود.
این هواپیما همچنین توانایی پرواز تا ارتفاع ۳۰ کیلومتری از سطح زمین را خواهد داشت.
چنین ارتفاعی فراتر از اتمسفر و در مرز فضا حساب میشود.
برای مقایسه باید بدانید هواپیمای افسانهای آمریکاییها یعنی SR-۷۱ که در حال حاضر در وضعیت غیر عملیاتی به سر میبرد توانایی پرواز با سرعت ۳۵۵۰ کیلومتر بر ساعت را داشت.
سریعترین هواپیمای جنگی جهان
مقامات روسی ادعا میکنند که میگ ۴۱ سریعترین هواپیمای جنگی جهان خواهد بود.
این هواپیما توانایی حمل موشکهای هایپرسونیک را خواهد داشت و رادارها نیز از شناسایی آن عاجز هستند.
برد عملیاتی میگ ۴۱ هم فعلا چیزی در حدود ۷۰۰ تا ۱۵۰۰ کیلومتر تخمین زده میشود.
احتمالا اسلحه اصلی میگ ۴۱ موشک هوا به هوای R-۳۷M خواهد بود.
این موشک با برد ۳۰۰ کیلومتر تهدید بسیار بزرگی برای هواپیماهای غربی است.
با توجه به اینکه میگ ۴۱ بعد از سال ۲۰۲۵ پرواز خواهد کرد میتوان پیش بینی کرد که موشک فوق دور برد هوا به هوای KS-۱۷ با برد ۴۰۰ کیلومتر نیز روی این هواپیما نصب شوند.
از موشک KS-۱۷ با عنوان قاتل هواپیماهای آواکس نام برده میشود.
هواپیماهای رهگیر، بازویی توانا برای ارتشها
میگ ۴۱ برای درگیر شدن و هدف قرار دادن هواپیماهای کم مانور مانند بمب افکنها، سوخت رسانها، هواپیماهای آواکس، موشکهای کروز، هواپیماهای بدون سرنشین و هواپیماهای ترابری طراحی میشود.
آخرین هواپیمای رهگیر غربیها F-۱۴ تامکت بود که آخرین فروند آن در سال ۲۰۰۶ بازنشسته شد.
آمریکا F-۱۴ تامکت را با F/A-۱۸ سوپر هورنت جایگزین کرد که هواپیمایی تواناتر بود.
سوپر هورنت نه تنها توانایی رهگیری دارد بلکه توانایی تهاجمی آن بالاتر از تامکت است.
یکی از اصلیترین مشخصههای هواپیماهای رهگیر سرعت بالای آنها است.
رهگیر فعلی روسها یعنی میگ ۳۱ میتواند به سرعتی ۳ برابر سرعت صوت دست پیدا کند اما سوپر هورنت تنها ۱.۸ برابر سرعت صوت، سرعت دارد.
آمریکاییها نظر متفاوتی دارند و بیشتر وظیفه انهدام هواپیماها را بر عهده موشکهایی گذاشتهاند که از کشتیها شلیک میشوند.
به باور بسیاری از کارشناسان در حال حاضر به دلیل پیشرفت موشکهای هوا به هوا و کارایی بالای آنها نیازی به هواپیماهای رهگیر وجود ندارد و اینکه روسیه همچنان در حال توسعه هواپیمای رهگیر است نشان میدهد این کشور در فناوری موشکهای هوا به هوا از غربیها عقبتر مانده است.
روسیه در حال حاضر موشک S۴۰۰ با برد ۴۰۰ کیلومتر و موشک S۵۰۰ با برد ۶۰۰ کیلومتر را دارد.
رادار این موشکها توانایی بسیار بالاتری در مقایسه با رادار هواپیماهای رهگیر دارد و میتوانند انواع اهداف هوایی را منهدم کنند.
به این ترتیب بسیاری از اساس تلاش روسها برای ساخت هواپیمای رهگیر را زیر سوال برده و آن را بی حاصل میدانند.