سابقه به وجود آمدن هواپیماهای بدون سرنشین به جنگ جهانی اول بر می‌گردد و حتی برخی از مورخین بحث آن رابه کمی پس از ساخت نخستین هواپیمای دنیا توسط برادران رایت مربوط می‌دانند ولی از لحاظ عملی و به فرم کنونی، نخستین هواپیمای بدون سرنشین که از نوع هدف پرنده بود، در سال 1948 به نام XQ2 توسط شرکت رایان آئروناتیکال (آمریکا) ساخته شد. یکی از هواپیماهای بدون سرنشین پیشرفته که توسط دفتر تحقیقات نیروی دریایی امریکا موسوم به ONR طراحی گشته هواپیمای پیشرفته ION TIGER می باشد که مختصری در مورد ان توضیح داده خواهد شد NRL>>>ION TIGER چنانچه نیروی دریایی ایالات متحده بتواند تکنولوژی سلول سوختی به کار رفته در این هواپیما را ارتقا دهد آن را قادر می سازد که از فرودگاه های اروپایی بدون توقف، خود را به خاورمیانه برساند. این پرنده می تواند حتی در ارتفاع هزارپایی پرواز کند بدون آنکه صدایی از آن روی زمین شنیده شود و حداکثر ارتفاع پروازی آن 14 هزارپا است. این پرنده می تواند به مدت 24 ساعت یکسره پرواز کند و این امکان را دارد در مسیرهایی که پرنده های بزرگتر مانند Predator پرواز می کنند حرکت کند و چون جثه کوچکتری دارد لذا می تواند راحتتر به مواضع دشمن نزدیک شود. برجسته ترین ویژگی آن این است که تانک های ذخیره سوخت آن از جنس آلومینیوم بوده که در غلافی از کربن پوشیده شده و وزن هریک فقط 4 کیلوگرم است که امکان پرواز طولانی تر را میسر ساخته، سوخت مصرفی آن یون هیدروژن است. در سال 2005 تحقیقات اولیه شرکت NRL در زمینه استفاده از سلول های سوختی در پرنده های بدون سرنشین اغاز شد که منجر به تولید هواپیمای بدون سرنشین ION TIGER گشت هدف از ساخت؟ این پرنده که دارای مداومت پروازی بالا می باشد برای پایداری و مدوامت در میدان جنگ طراحی گشته است چگونه کار می کند؟ این پرنده از یک سیستم سلول سوختی پلیمری به قدرت 550 وات استفاده می کند به همراه یک سیستم انتقال قدرت با کارایی بسیار بالا که کمترین تلفات انرژی را دارا است مخازن سوخت جهت کاهش وزن از مواد سبک وزنی ساخته شده اند همچنین سیستم قدرت، امواج مادون قرمز کمتری ساطع می کند این هواپیما توانست در آخرین رکورد گیری انجام شده به مدت 26 ساعت بصورت مدام به پروازش ادامه بدهد و رکورد قبلی خود که 23 ساعت و 17 دقیقه بوده است را بهبود قابل ملاحظه ای ببخشد مدوامت پروازی بدست آمده زمانی اهمیت پیدا می کند که این پرنده توانسته تا 5 پوند محموله نیز با خود حمل کند در حالی که وزن آن 16 کیلوگرم می باشد که این سبک بودنش را مدیون استفاده از فیبر کربن و همچنین الومینیوم در قسمت های مختلف آن مخصوصا مخازن سوختش می باشد سازوکار تولید نیرو در این پرنده به این صورت است که سلول های سوختی هیدروژن و اکسیژن موجود در تانکرهای سوخت الومینیومی را به آب و گرما تبدیل می کنند که در حین این فرایند انرژی الکتریکی بوجود می آید که صرف تولید نیروی رانشی توسط موتور الکتریکی براشلش پیشرفته آن و همچنین سیستم های مخابراتی و محموله آن میگردد سلول های سوختی این پرنده 4 برابر کارایی بیشتری نسبت به یک موتور احتراق داخلی هم وزن با ان را داراست.همچنین این سیستم می تواند 7 برابر انرژی بیشتری نسبت به باتری های هم وزن سیستم تولید کند