هیونمو در زبان کره ای نام "نگهبان افسانه ای آسمان شمالی" است. در میانه دهه 80 کره جنوبی تصمیم گرفت در پاسخ به توسعه موشکی کره شمالی دست به ساخت موشکی بومی بزند. کره ای ها بر اساس موشکهای زمین به هوای نایک هرکولس ،که از آمریکا تحویل گرفته بودند، یک موشک  برد کوتاه زمین به زمین ساختند و آن را هیونمو-1 نام نهادند. نایک هرکولس نسل سوم موشکهای کره جنوبی با نام هیونمو-3 بدون استفاده از قطعات موشکهای قبلی ساخته شده است و جدیدترین موشک این کشور می باشد. هیونمو-3 از نظر ظاهری شبیه به توماهاوک آمریکایی از کار درآمد است و دارای 3 گونه می باشد که برد آنها از 500 تا 1500 کیلومتر متغیر است. لازم به یادآوری است که هیونمو-1 تنها 180 کیلومتر و هیونمو-2 ، 300 کیلومتر برد داشتند. هیونمو-3 بر خلاف دو مدل قبلی که موشکهای بالستیک بودند از نوع موشکهای کروز است. توماهاوک کا.دی.اکس-2 هیونمو-3 ،مانند دیگر موشکهای کروز متعارف،از یک موتور توربوفن استفاده می کند. وزن کلاهک این موشک 500 کیلوگرم است ولی طراحان این موشک آن را به گونه ای طراحی کرده اند تا در زمان لازم از یک کلاهک هسته ای با قدرت 500 کیلونیوتن استفاده کنند. موشک کروز هیونمو-3 از سیستم هدایت مشترک جی.پی.اس/اینرسیایی استفاده می کند. قرار است که شناورهای مدرن کا.دی.اکس-2 و زیردریایی های کا.اس.اس-2 این موشکها را در پرتاب کننده های عمودی خود بکاربگیرند. کره جنوبی به دلیل محدودیتهایی که در نتیجه امضاء قرارداد کنترل موشکی نصیبش شده است تاکید زیادی بر توسعه موشکهای کروز دارد تا از محدودیتهای وزن و برد این پیمان درامان بماند. این کشور همراه با معرفی این موشک مدرن دست به تأسیس یک فرماندهی موشکی زده است تا نیروی بازدارنده موشکی خود را در هنگام نبرد مدیریت کند.  نویسنده:رضاکیانی موحد