بی ۲(نگاهی دیگر)

بمب افکن فوق پیشرفتهء B-2 موسوم به Spirit یا «روح»، جهت پاسخگویی به نیاز نیروی هوایی ایالات متحده در نبردهای قرن آینده، طراحی و ساخته شده است. آنچه که برای برنامه‏ریزان پنتاگون مسجل شده است، تجهیز روزافزون کشورهای متخاصم ایالات متحده، به انواع موشکهای دوربرد و دقیق زمین به هواست که می‏تواند مانع مهمی برای عملیاتهای آتی نظامی آمریکایی‏ها قلمداد شود. از این رو، نسل جدید هواپیماهای رزمی، می‏بایست حداکثر پنهان‏کاری از رادار را حفظ نمایند. بمب‎افکن B-2 و در کنار آن هواپیماهایی مانند F/A-22 Raptor و F-117 Nighthawk با چنین دیدگاهی پا به عرصهء وجود نهادند. B-2 Spirit که به وسیله کمپانی معظم «نورثروپ – گرومن» ساخته شد، یک بمب افکن پنهان‎کار (استیلت)، و چندکاره (Multirole) محسوب می‏شود که قادر است انواع بمب‎های معمول و اتمی را پرتاب کند. این بمب‏افکن، مرحلهء مهمی از برنامهء تولید بمب‏افکن‏های پیشرفته در ایالات متحده به حساب می‏آید. B-2، گران‏قیمت‏ترین هواپیمایی است که تاکنون در تاریخ جهان ساخته شده است؛ قیمتی که برای هر فروند آن تخمین زده می شود، رقمی بین 1.157 تا 2.2 میلیارد دلار را بالغ می‏شود. این رقم، با توجه به دورهء ساخت هواپیما، از زیاد به کم تغییر کرده است. تکنولوژی پنهان‎کاری، روشی است جهت نفوذ به سیستم‏های دفاعی که تا پیش از آن، توسط هواپیماهای رزمی، غیرقابل نفوذ محسوب می‎شد. تولید اولیه‏ای به تعداد 135 فروند، در نهایت در اواخر دههء 1980، به تعداد 75 فروند کاهش داده شد؛ اما بالاخره توسط پرزیدنت بوش (پدر)، تعداد نهایی جهت خرید، به 21 فروند رسید و این موضوع در جریان سخنرانی سالانهء وی به تاریخ ژانویهء 1991 به اطلاع عموم رسانده شد. این 21 فروند، به تدریج از تاریخ دسامبر 1993، به تدریج، به پایگاه هوایی «وایت من» (Whiteman) در میسوری (Missouri) تحویل شدند. در سه سال اول ورود به خدمت، B-2 ها به حدود 90% توان عملیاتی خود دست یافتند. در جریان یک ارزیابی به عمل آمده توسط نیروی هوایی ایالات متحده که نتایج آن نیز منتشر شد، دقت بمباران دو فروند B-2 مسلح شده، برابر 75 فروند هواپیمای معمول از نوع دیگر است! خصوصیات:مهمترین ویژگی B-2، بی‏نیازی از سوختگیری هوایی بر فراز اقیانوس آرام است. جهت برآوردن نیاز نیروی هوایی به حملات اتمی علیه اتحاد شوروی، نیاز به بمب‏افکنی بود که بتواند بدون سوختگیری هوایی، خود را از طریق اقیانوس آرام به مرزهای شوروی برساند و حملات اتمی خود را انجام دهد. مطابق دکترین دفاعی ایالات متحده، چین و کرهء شمالی هم از دشمنان بالقوهء آمریکا محسوب می‏شوند. با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، چین و کرهء شمالی در زمرهء دشمنان درجهء اول ایالات متحده قرار می‏گیرند که بازهم برای رسید به فضای این کشورها، نیاز به همان مسیر عبوری اقیانوس آرام است. قابلیت سوختگیری هوایی، هنگامی مورد استفاده قرار می‎گیرد که به روغنکاری موتورها (به دلیل روغن موجود در بنزین) و همچنین افزایش مداومت پروازی، نیاز باشد. با وجود در اختیار بودن بمب افکن‏های B-52 و B-1B، نیروی هوایی ایالات متحده، درخواست تولید B-2 را به عنوان بمب‏افکنی سرنشین‏دار با قابلیت مانده‏گاری ذاتی بالا، ارائه نمود. این بمب‏‎افکن، باید دارای قابلیت کمتر دیده شدن (توسط رادار) بوده و یا به عبارتی پنهان‏کار (استیلت) باشد و به اهدافی که محافظت فراوانی از آنها انجام می شود، (بدون دغدغه) حمله کند. این خصیصه‏ای است که بسیار در قرن 21 ام، مفید واقع خواهد شد. طرح انقلابی ادغام دو خصیصهء «کمتر مشاهده شدن با حفظ بازدهی بالای آئرودینامیک» و «توان بالای بارگذاری مهمات»، امتیازات بسیار مهمی است که باعث تمایز B-2 از بمب‏افکن‎های پیشین می‏شود. برد عبوری B-2 برابر 11000 کیلومتر بدون سوختگیری هوایی می‏باشد. همچنین، قابلیت کمتر مشاهده شدن توسط رادار، آزادی عمل بسیار بالایی در ارتفاعات بالا به این بمب افکن می‏بخشد، به همین دلیل، برد هواپیما افزایش یافته و میدان عمل بسیار باز و راحتی جهت سنسورهای هدف‏یاب هواپیما فراهم می‏شود. با استفاده از «سیستم هدف‏یاب جهانی» (GATS) که ترکیبی است از سیستم مکان‏یاب جهانی (GPS) و بمب‏های هوشمند هدایت شونده به وسیلهء ماهواره مانند JDAM، بمب‏افکن B-2 می‏‏تواند از رادار بسیار پرقدرت APQ-181 جهت تصحیح خطاهای سیستم هدف‏یاب جهانی، بهره ببرد و دقت بسیار بیشتری به هنگام استفاده از بمب‏های هوشمند هدایت ماهواره‏ای نسبت به بمب‏های معمول هدایت لیزری کسب کند. بدین طریق، بمب‏افکن B-2 قادر است 16 هدف زمینی را هم‏زمان مورد اصابت قرار دهد. GATS مخفف GPS Aided Targeting System JDAM مخفف Joint Direct Attack Monition قابلیت پنهان‏کاری B-2 ترکیبی است از کاهش موارد زیر: * تشعشعات مادون قرمز * صدای موتورها * تشعشعات الکترومغناطیس * لکهء ایجاد شده بر صفحهء رادار که همگی موارد فوق، باعث دشوار شدن رهگیری و شناسایی این هواپیما می‏شود. بسیاری از مشخصات رادارهایی از نوع کمتر قابل شناسایی، محرمانه باقی مانده است؛ با این حال استفاده از مواد کامپوزیتی (ترکیبی)، پوشش مخصوص روی بدنه و طرح موسوم به «بال پرنده»، مواردی هستند که در افزایش قابلیت پنهان‏‎کاری این بمب‏افکن، تاثیرگذار می‏باشند. بمب‏افکن B-2 دو خدمه دارد؛ یک نفر خلبان در سمت چپ و فرمانده ماموریت که در سمت راست قرار می‏گیرند، این دو نفر، توانی برابر چهار خدمهء بمب‏افکن B-1B یا پنج نفر خدمهء B-52 دارند.تاریخچهء عملیاتی :تاریخ حیات بمب‏افکن B-2 از پروژه‏ای به نام Black Project که برنامه‏ای جهت ساخت «بمب‏افکن نفوذ کننده در ارتفاع بالا» یا HAPB بود، آغاز می‏گردد. این برنامه، سپس به ساخت «بمب‏افکن با تکنولوژی پیشرفته» یا ATB، تغییر جهت داد و دارای کد پروژه‏ای به نام Senior Cejay گردید که در نهایت منجر به تولید B-2 Spirit شد. در طول دههء 1980، رقمی بالغ بر 23 میلیارد دلار، صرف تحقیق و تولید B-2 گردید. همچنین با تغییر جهت هدف پروژه که در سال 1985 از ساخت بمب‏افکن ارتفاع بالا به یک بمب‏افکن ارتفاع پائین تغییر یافته بود، هزینه‏ها به شدت افزایش یافتند، زیرا به یک طراحی مجدد عظیم نیاز بود. به دلیل پنهان‏کاری شدیدی که در طول مدت طراحی و ساخت B-2 اعمال می‏شد و پروژهء ساخت آن، یکی از محرمانه‏ترین برنامه‏های نیروی هوایی ایالات متحده به شمار می‏رفت، هیچ فرصتی جهت انتقاد از حجم سنگین هزینه‏های این پروژه در نزد افکار عمومی ایجاد نشد. HAPB مخفف High Altitude Penetrating Bomber ATB مخفف Advanced Technology Bomber اولین هواپیمای B-2 به تاریخ 22 نوامبر 1988 از آشیانهء خود در تاسیسات شمارهء 42 پایگاه هوایی Palmdale در کالیفرنیا (مکانی که در آنجا ساخته شد) بیرون آورده شد و به نمایش عموم درآمد. اولین پرواز B-2 به تاریخ 17 جولای 1989 انجام پذیرفت. مراکز ذیل که همگی در کالیفرنیا واقع هستند، عهده‏دار انجام تست‏های پروازی، مهندسی، طراحی و تولید این هواپیما بودند: Combined Test Forc Air Force Flight Test CenterEdwards Air Force Baseروح میسوری:اولین هواپیمای B-2 که به نام «روح میسوری» یا Spirit of Missouri نام گذاری شده بود، به تاریخ 17 دسامبر 1993 تحویل نیروی هوایی شد. دپوی تعمیر و نگهداری این هواپیما، بر عهدهء یک پیمان‏‎کار طرف قرارداد نیروی هوایی ایالات متحده است که این هواپیماها را در مرکز لجستیک نیروی هوایی واقع در پایگاه هوایی Tinker در شهر اوکلاهاما پشتیبانی و سرویس می‏نماید. پیمانکاران تولید B-2:پیمانکار اولیهء B-2 جهت طراحی کل سیستم ها و یکپارچه سازی بین آنها، بخش یکپارچه‏سازی سیستم‏های کمپانی معظم نوروثوروپ – گرومن است. شرکتهای فرعی ذیل نیز در تولید B-2 شرکت داشته اند: Boeing Integrated Defense System Hughes Aircraft General Electric Aircraft Engines پیمانکار دیگر، شرکت سازندهء ادوات آموزشی جهت خدمهء این بمب افکن است. این ادوات آموزشی، شامل «سیستم آموزش تسلیحات» و «سیستم آموزش ماموریت» می باشد که ساخت آن توسط شرکت Link Simulation & Training انجام شده است. این شرکت، شاخه ای از کمپانی L-3 Communications محسوب می شود که L-3 نیز در گذشته جزئی از بخش آموزشی کمپانی هیوز موسوم به HTI یا Hughes Training Inc محسوب می شده است. شرکت Link که در گذشته با نام دیگر CAE یا Link Flight Simulation Corp شناخته می شد، همچنین عهده دار توسعه، تعمیر و نگهداری و آشناکردن خدمه با این سیستم‎های آموزشی نیز شد. پایگاههای B-2 :تا اوائل سال 2003، پایگاه نیروی هوایی ایالات متحده به نام وایت‏من واقع در میسوری، مرکز اصلی عملیاتی بمب‏افکن‏های B-2 محسوب می‏شد. سپس تاسیسات ویژهء تعمیر و نگهداری B-2 ها در پایگاه نظامی مشترک بریتانیا و ایالات متحده به نام دیگوگارسیا واقع در اقیانوس هند ساخته شد. به دنبال آن و در سال 2005، این تاسیسات در جزیرهء گوآم نیز استقرار یافتند. تجهیزات ویژهء این تاسیسات، در پایگاه نیروی هوایی بریتانیا به نام Fairford در Gloucestershire انگلستان ساخته شدند.*جزیرهء دیگوگارسیا یا Diego Garcia متعلق به بریتانیا می‏باشد و در اقیانوس هند – حدود 1600 کیلومتری جنوب هندوستان - واقع است. (این جزیره از جنوبی ترین ساحل ایران، فاصله ای در حدود 3400 کیلومتر دارد) *جزیرهء گوآم یا Guam، متعلق به ایالات متحدهء آمریکا می‎باشد و در غرب اقیانوس آرام قرار دارد. *گلوس‏ترشر یا Gloucestershire شهری در جنوب غربی انگلستان است.پایگاه دیگو گارسیا واقع در 900 کیلومتری جنوب مالدیوسابقهء شرکت در جنگ واقعی:بی-2 تاکنون در سه عملیات جداگانهء رزمی شرکت داشته است. اولین مورد استفاده از بی-2 در جریان جنگ کوزوو به سال 1999 بود. در جریان این نبرد، هواپیماهای بی-2 بسیار موفق عمل کردند و برای اولین مرتبه در جهان، بمب‏های هدایت ماهواره‏ای JDAM را به جهانیان معرفی کردند. به دنبال موفقیت عملیات کوزوو، این بمب‏افکن‏ها در عملیات آزادسازی افغانستان از دست طالبان و همچنین عملیات آزادسازی عراق شرکت جستند.بی-2 اولین هواپیمایی جنگی بود که تاخت و تاز خود را بر فراز افغانستان آغاز کرد. بی-2 ها پس از فرو ریختن هزاران تن بمب بر روی مقرهای اصلی رژیم طالبان، خود را به پایگاه هوایی واقع در جزیرهء دیگوگارسیا می‏رساندند و پس از فرود، سوختگیری و تعویض خدمه، پرواز بعدی خود را بلافاصله آغاز می‏کردند. این عمل، با فشردگی بیشتر، در جریان جنگ عراق نیز از پایگاه دیگوگارسیا به اجرا درآمد. هرچند ماموریت گروهی دیگر از بی-2 ها برفراز عراق، از محل پایگاه هوایی وایت‏من واقع در میسوری انجام پذیرفت. ماموریتها بر فراز عراق، همگی به بیش از 30 ساعت پرواز مداوم نیاز داشتند که گاه در برخی ماموریتها، این زمان به فراتر از 50 ساعت پرواز مداوم می‏رسید. در این گونه پروازهای طولانی مدت، خدمهء بی-2 ها به منظور غلبه بر خواب، مجبور به استفاده از قرص‏های محرک و ضدخواب موسوم به Modafinil یا Amphetamine می‏شدند تا قابلیتهایشان در جریان پروازهای طولانی، حفظ شود. مرکز آزمایش و ارزیابی عملیاتی پنتاگون در گزارش سالانهء خود به سال 2003 گزارش داد که تعمیر و نگهداری بمب افکن های اسکادران YF03 به شکل مطلوبی انجام نمی شود؛ دلیل این امر، به وجود مواد به کار گرفته شده جاذب امواج رادار یا ادواتی است که باعث حفظ وضعیت «کمتر دیده شدن» در این هواپیما می شود. با وجود این مشکلات، بی-2 ها با حداکثر میزان آمادگی، در عملیات آزادسازی عراق به سال 2003 شرکت جستند و در جریان این جنگ، 583 عدد بمب هدایت ماهواره‏ای از نوع JDAM به سوی اهداف از پیش تعیین شده پرتاب کردند. رادار کنترل آتش :شرکت نورثروپ – گرومن، یک رادار جدید برای این بمب افکن طراحی کرده است که دارای خاصیت پوشش جذب تشعشعات می باشد تا ویژگی رادارگریزی بی-2، هنگام به کارگیری موثر سیستم رادار، کاهش نیابد. این مواد جدید که در اصطلاح Alternate High-Frequency Material یا AHFM نامیده می شوند، به وسیلهء چهار روبات پاشیده می شوند. به وسیلهء رادار AN/APQ-181 ساخت Raytheon، که یک رادار ضربتی از نوع مخفی می باشد و در J-band کار می کند، خلبان بی-2 قادر است تا هواپیما را در پوشش عوارض طبیعی زمین نظیر کوهها و تپه ها به پرواز درآورد. این امر با پرواز بی-2 در ارتفاع 200 فوتی در پایگاه هوایی ادوارد مورد آزمایش و اثبات قرار گرفته است. به تاریخ نوامبر 2007، کمپانی سازنده رادار، Raytheon، قراردادی را جهت توسعهء رادار جدید از نوع AESA که در باند Ku کار می کند، بدست آورد. این رادار جدید جهت جلوگیری از تداخل کار رادار بی-2 با سیستم های ماهواره ای تجاری، قرار است پس از سال 2007 ساخته و تا پایان سال 2010 در بی-2 ها نصب شود. سیستم های اقدام الکترونیکی متقابل یا ECM * گیرندهء اخطار راداری (RWR) ساخت لاکهید مارتین * سیستم کمکی و مدیریت دفاعی Defensive Management System یا DMS ساخت نورثروپ – گرومن و لاکهید مارتین به نام AN/APR-50 سیستم های ناوبری و ارتباطات:مجموعهء سیستم ناوبری بی-2، شامل موارد زیر است: * سیستم ناوبری تاکتیکی هوایی ساخت راک ول کالینز به نام Rockwell Collins TCN-250 * «ابزار ویژهء فرود» یا ILS به نام VIR-130A Instrument Landing System *سیستم ارتباط رادیویی بی-2 ساخت شرکت راک ول کالینز (Rockwell Collins) است. سیستم Milstar که یک مجموعهء بسیار پیشرفتهء استراتژیکی و تاکتیکی رلهء امواج ماهواره ای می باشد، در بی-2 های سری Block 30 نصب شده است. کابین:کابین برای جای دادن دو خدمه ساخته شده است. در کابین بی-2، از یک نمایشگر رنگی 9 کاناله موسوم به electronic flight instrumentation system یا EFIS استفاده شده است. بر روی این نمایشگر، اطلاعات پرواز، موتورها، داده های کسب شده به وسیلهء حسگرها و وضعیت مهمات هواپیما به نمایش گذاشته می شود. خلبان به وسیلهء تنها یک کلید سه حالته، می تواند هواپیما را در حالت برخاستن (Takeoff mode)، حالت جنگی (go-to war mode) و حالت فرود (Landing mode) قرار دهد.تسلیحات:تمامی مهماتی که در بی-2 نصب می شوند، درون محفظه های داخل بدنه و در 2 محل جداگانه در مرکز هواپیما جای می گیرند. بی-2 قادر است تا 40000 پاوند مهمات شامل تسلیحات معمول و هسته ای، بمب های هدایت شوندهء بسیار دقیق از نوع JDAM، بمب های سقوط آزاد و تعدادی جنگ افزار ویژهء ماموریتهای دریایی با خود حمل کند. هر جایگاه درونی مخصوص نصب مهمات، مشتمل بر یک «محل پرتاب چرخشی» (Rotary Launcher Assembly) و دو «محل قفسه ای شکل» (Bomb Rack Assembly) حمل بمب می باشد. * تا 40000 پاوند (18000 کیلوگرم) بمب 500 پوندی از نوع Mk82 به تعداد حداکثر 80 عدد نصب شده در محل BRA * تا 27000 پاوند (12000 کیلوگرم) بمب 750 پوندی از نوع CBU به تعداد حداکثر 36 عدد نصب شده در محل BRA * تا 16 بمب، هر کدام حداکثر به وزن 2000 پوند از نوع بمب‏های Mk84 و JDAM-84 و JDAM-102 در محل RLA * تا 16 عدد بمب هسته‏ای سقوط آزاد از نوع B61 یا B83 در محل RLA * بمب هسته ای بسیار پرقدرت «استحکام شکن» یا «نفوذگر به داخل زمین» به نام B61-11 جهت استحکامات حفاظت شدهء نصب شده در زیر زمین. * موشک کروز استراتژیک بسیار پیشرفتهء AGM-129؛ با برد 1500 مایل (2400 کیلومتر). * 16 بمب هدایت ماهواره ای JDAM (محل قفسه ای حمل مهمات (Bomb Rack Assembly) در بی-2، اخیرن توسط کمپانی نورثورپ – گرومن مورد بهینه سازی قرار گرفته است و در این محل، اکنون می توان 80 عدد بمب JDAM نصب کرد.) به کارگیری سیستم‏های جدید الکترونیکی در Block 30 B-2A، استفاده از تسلیحاتی نظیر JSOW و بمب های هدایت لیزری GBU-28 را فراهم کرده است: * بمب هدایت شوندهء موسوم به JSOW یا AGM-154 Joint Standoff Weapon * موشک هوا به سطح JASSM یا Joint Air-to-Surface Stand-off Missiles * بمب هدایت شوندهء WCMD یا Wind Compensated Munitions Dispenser یک «سیستم رابط تسلیحاتی» جدید موسوم به GWIS یا Generic Weapons Interface System در هنگام ارتقاء بی-2 ها به استاندارد Block 30 در آنها تعبیه شده است. به کمک این مجموعهء دیجیتال جدید، بی-2 قادر می شود تا مخلوطی از تسلیحات گوناگون مبتنی بر تکنولوژی Stand-Off (همانند JSOW) و direct attack munitions (همانند JDAM) را هم زمان و در یک سورتی پرواز، حمل نماید. بدین جهت، بی-2 می تواند هم زمان به 4 نوع از اهداف مختلف در یک ماموریت حمله کند.موتور:4 موتور توربوفن F118-GE-100 ساخت جنرال الکتریک، در داخل بدنهء بالها، جاسازی شده اند. در قسمت اگزوز این موتورها، سیستم خنک کننده ای تعبیه شده است تا میزان حرارت و بالطبع میزان لکهء حرارتی ایجاد شده توسط بی-2، کاهش یابد. این موتورها، بی-2 را با وزن ناخالص معادل 336500 پاوند قادر می سازند تا به راحتی از باند برخاسته و به حداکثر سرعت زیرصوت دست یابد. بی-2 در نمایشگاه هوایی:به علت قیمت سرسام‏آور بی-2، نمایش آن در انظار عموم در آیندهء نزدیک محتمل به نظر نمی‏رسد. به سال 2004 و در جریان انجام آزمایشات درجا (Static)، بی-2 در محل موزهء نیروی هوایی ایالات متحده در نزدیکی دیتون در ایالت اهایو به نمایش عموم درآمد. این آزمایشات به منظور سنجش سازهء بدنه و همچنین تست فشار تخریبی وارد بر یک نقطه انجام شدند. تیم ترمیم کنندهء این موزه، به مدت بیش از یکسال، جهت نصب دوبارهء قسمتهای آسیب دیدهء بدنه صرف کردند. این وصله‏های بدنه، به طور واضحی تنها قسمتهای ظاهری بی-2 را شامل می‏شدند، زیرا انجام آزمایشات درجا بر روی بدنه، به قسمتهای داخلی‏تر، نتوانسته خسارتی وارد آورد. اگر این آزمایشات بر روی یک بی-2 واقعی و عملیاتی انجام می‏شدند، این نمایشگاه، می‏توانست به عنوان نمایش دهندهء گران‏ترین مصنوع دست بشر شناخته شود. یگانهای به خدمت گیرنده ی B-2 :* گردان 509 ام، مستقر در پایگاه هوایی وایت‏من (Whiteman) شامل اسکادرانهای بمب‏افکن 13 ام، 393 ام و اسکادران آموزشی 394 ام * گردان 53 ام، مستقر در پایگاه هوایی اگلین (Eglin) شامل اسکادران 72 ام آموزش و ارزیابی متعلق به پایگاه وایت‏من * گردان 57 ام، مستقر در پایگاه هوایی نلیس (Nellis) شامل اسکادرانهای مسلح شدهء 325 ام و 715 ام (غیرفعال)موضوعات متفرقه در موردB-2 :* همهء بی-2 ها با نام‏های ایالات گوناگون آمریکا اسم گذاری شده‏اند. این نام گذاری به صورت عبارت «روح + نام ایالت» معرفی شده است. این موضوع دو استثناء دارد: هواپیمای شمارهء یک (AV-1) که به نام «روح آمریکا» یا Spirit of America و هواپیمای شمارهء 19 (AV-19) که به نام روح کیتی‏هاوک یا Spirit of Kitty Hawk اسم گذاری شده‏اند. * بی-2، همانند بمب‏افکن F-117، بر پایهء قابلیت کمتر دیده شدن یا ایجاد لکهء بسیار کوچک بر روی صفحهء رادار، ساخته شده است. * به دلائلی که هنوز محرمانه نشده‏اند، لبه‏های حملهء بالها در بی-2، به وسیلهء یک جریان الکتریکی بسیار پرقدرت که منشا آن با جریان خروجی اگزوزهای بی-2 متفاوت است، شارژ می‏شوند. * تقویت موتورهای کم کشش بی-2 توسط کارشناسان Jane's Defence مورد پیشنهاد قرار گرفته است. * امروزه ثابت شده است که گازهای یونیزه شده (پلاسما) که توسط آنتن رادار بی-2 ساطع می‎‏شوند، تاثیری به مراتب بیش از اندازهء شکل ظاهری یک جسم جامد در افزایش سطح مقطع راداری، ایفا می‏کنند. ممکن است دلیل القای ولتاژ قوی به لبه‏های حمله در بی-2، کاهش این تشعشعات باشد. دلیل دیگر می‏تواند کاهش میزان اصطکاک (پسا) باشد؛ زیرا هنگامی که قسمتهای متحرک لبهء حمله (نظیر اسلت‏ها) در جهت خاصی خم می‏شوند، هوای یونیزه شده‏ای که به درون فضای خالی ایجاد شده نفوذ می‏کند یا ایجاد می‎‏شود، به وسیلهء ولتاژ قوی القاء شده، اثرش کم شده یا از بین می‏رود. به بیانی دیگر، صحت این امر – یعنی القای ولتاژ بسیار قوی به لبهء حمله جهت کاهش میزان پسا در سرعتهای مافوق صوت – پیشتر و به سال 1968، در جریان آزمایشاتی که در داخل تونل باد انجام گرفته، توسط مهندسین عالیرتبهء کارخانهء نورثروپ، به اثبات رسیده بود. این آزمایشات القای ولتاژ قوی به لبه های حمله، همچنین به منظور کاهش صدای ایجاد شده ناشی از برخورد جریان باد به بالها انجام شده بودند. (چگونگی و حقیقت این امر بر میزان کاهش صدای برخورد باد به بالهای بی-2، هنوز مشخص نشده است.) * تیم فوتبال «کانزاس سیتی بریگاد»، از طرح هواپیمای بی-2 به عنوان آرم باشگاه استفاده می‏کند. مشخصات عمومی B-2A سری Block 30 خدمه: 2 نفر طول: 20.9 متر = 60 فوت فاصلهء دو سر بالها: 52.12 متر = 172 فوت ارتفاع: 5.1 متر = 17 فوت مساحت بالها: 460 متر مربع = 5000 فوت مربع وزن خالی: 71700 کیلوگرم = 158000 پاوند وزن بارگذاری شده: 152600 کیلوگرم = 336500 پاوند حداکثر وزن مجاز برای برخاستن: 171000 کیلوگرم = 376000 پاوند پیشرانه: 4 موتور توربوفن ساخت جنرال الکتریک به نام F118-GE-100 با کشش هرکدام 17300 پاوندفیت = 77 کیلونیوتن قابلیت‏ها: حداکثر سرعت: 764 کیلومتر بر ساعت = 475 مایل بر ساعت = 410 نات بر ساعت برد: 12000 کیلومتر = 6500 مایل = 5600 ناتیکال مایل سقف پرواز خدمتی: 15000 متر = 50000 فوت وزن بارگذاری بال: 329 کیلوگرم بر مترمربع = 67.3 پاوند بر فوت مربع نسبت کشش به وزن: 0.205شناسنامهء کلی: نوع هواپیما: بمب‏افکن استیلت (مخفی از رادار) سازنده: نورثروپ – گرومن اولین پرواز: 17 / 07 / 1989 ورود به خدمت: آوریل 1997 وضعیت: عملیاتی کاربر: نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا تعداد ساخته شده: 21 فروند قیمت: 1.157 تا 2.2 میلیارد دلار (در سال 1998)B-2 به عنوان بقاپذیرترین، پایدارترین و پیشرفته ترین هواپیمای تاریخ هوانوردی جهان شناخته می شود