Finger-four یا Four Finger آرایشی است که به وسیله ی 4 هواپیما ایجاد می شود که این گونه از فرمیشن میتواند به وسیله ی یک اسکادران هم ایجاد شود.   این آرایش به وسیله ی یک Lead Element و Second Element ایجاد می شود. هنگامی که به این آرایش از بالا نگاه کنیم به مانند 4 انگشت یک دست بدون شست جلوه می کند که این ویژگی باعث نام گذاری این آرایش به نام Four-Finger شده است.   Lead Element یا رهبر دسته در جلوترین بخش آرایش قرار دارد که در سمت چپ او یک همبال قرار میگیرد.ُSecond Element Leader . در کنار این هواپیما دو هواپیمای دیگر وجود دارد که سمت راستی همبال وی و سمت چپی رهبر دسته است که در نوک آرایش قرار گرفته است. هر دوی رهبران دسته Lead Element و Second Element نقش های تهاجمی را بر عهده دارند و مسئول گشودن آتش به روی جنگنده های مهاجم می باشند. نقش همبال ها دفاعی می باشد بدین صورت که باید از رهبران نزدیک به خود پشتیبانی ( Cover ) کنند.  تاریخچه  این آرایش از سال 1930 به وسیله ی نیروهای هوایی زیادی مورد استفاده و توسعه قرار گرفت . نیروهای فنلاندی 1935-1934 , Luftwaffe یا نیروی هوایی آلمان برای اولین بار در یک درگیری از این آرایش طی Spanish Civil War بهره جست.بیشترین توسعه و استفاده از این آرایش را آلمانی ها و Werner Mölders و همکاران او صورت دادند. پرواز جنگنده ها در Luftwaffe به وسیله دو جفت هواپیما صورت می گرفت هر جفت یا Rotte از رهبر و همبال تشکیل شده بود در آرایش المانی ها هواپیماها فاصله ی عمودی و افقی بیشتری داشتند و رعایت این فواصل از نزدیک بودن به یکدیگر اهمیت بیشتری داشت به طوری که آزادتر بودن آنها برای راحت تر دیدن خط افق بر حفظ آرایش نزدیک ارجحیت داشت و این ویژگی به آنها کمک میکرد تا هواپیماهای دشمن را بهتر کشف کنند. این ویژگی همچنین کمک میکرد که خلبان ها آگاهی بیشتر ی از شرایط خود در آسمان داشته باشند و همچنین آرایش آزادتر شانس دیده شدن آن ها را به وسیله ی دشمن کاهش میداد.این آرایش هر لحظه میتواند شکسته شود و به هدف خود یورش ببرد . رهبر دسته به هواپیماهای دشمن یورش میبرد در حالی که همبال او به انجام وظایف دفاعی اش می پردازد که همان پشتیبانی رهبر از تهدیداتی است که حین درگیری پیش می آید.آرایش فنلاندی ها حتی بیشتر از آلمانی ها انعطاف پذیری دارد به این شکل که هنگام استفاده از این آرایش هر جنگنده ای که زودتر دشمن را کشف کرد می تواند رهبر دسته دو فروندی خود یا رهبر کلی دسته شود به سبب این که او در هنگام حمله بیشترین آگاهی و بهترین شرایط را برای حمله به دشمن دارد. یک اسکادران با آرایش Four Finger    نیروی هوایی آلمان به استفاده از این آرایش در طول نبرد بریتانیا پرداخت و این آرایش اثر گزاری قابل توجهی نسبت به آرایش سه فروندی رایج Vic که به وسیله ی بریتانیایی ها استفاده می شد از خود نشان داد.نخست RAF و بعدها آمریکایی ها USSAF و همچنین Soviet Airforce خود را با این آرایش سازگار کردند و این آرایش را ضد آلمانی ها به کار گرفتند.فنلاندی ها در طول سال های 1940-1939 طی درگیری های زمستانه با نیروی هوایی شوروی سابق که از آرایش سه فروندی Vic و جنگنده های بهتری استفاده می کرد با استفاده از آرایش Finger Four به Kill Ratio یا آمار 16 به 1 دست یافتند که خود اثر گزاری شگرف این آرایش را اثبات می کند.نیروی هوایی شوروری طی درگیری های Spanish Civil War از این آرایش ضد آلمان ها استفاده کرد اما دوباره به آرایش Vic بازگشت.Sir Douglas Bader تکخال RAF اولین کسی بود که این آرایش را در RAF سازگار کرد. نیروهای ارتش و نیروی دریایی آمریکا استفاده از آرایش مفهومی جدیدی به نام Fighting Pair در سال 1941-1940 آغاز کردند. ژاپن نیز از این آرایش طی جنگ جهانی دوم استفاده کرد. بن پایه نوشتار