سرهنگ سابق ارتش یوگوسلاوی و فرمانده سابق آتشبار سوم تیپ 250 موشکی، موفق شد یک فروند  F-117 Nighthawk آمریکا را در نزدیکی روستای Buđanovci در تاریخ March 27, 1999 و در خلال جنگ کوزوو ساقط نماید. وی این موفقیت بزرگ را توسط موشکهای به روز شده SA-3 Goa بدست آورد. سرهنگ Zoltán Dani مدعی است که آتشبارهای تحت فرمان وی یک فروند F-16 آمریکا را هم ساقط کرده اند در حالیکه ناتو مدعی است این جنگنده به علت نقص فنی سقوط کرد. وی پس از گذشت 6 سال از زمان جنگ کوزوو (زمان انجام مصاحبه)، راضی شد تا با رسانه های غربی مصاحبه ای در باره چگونگی این موفقیت بزرگ داشته باشد.   هدف قرار گرفتن هواپیمای رادار - گریز آمریکا در تاریخ March 27, 1999در خلال جنگ 78 روزه ناتو بر علیه صربها، نه تنها ضربه ای بود کاری به اعتبار F-117 ، بلکه به تکنولوژی جدید در حال وردو به نیروی هوائی آمریکا برای جنگنده های نسل جدید بود. کارشناسان نظامی در باره چگونگی عملکرد یک جنگنده در صورت مواجهه با یک سیستم دفاع ضد هوائی با هدایت توسط افراد ماهر به بحث میپردازند مانند سیستم دفاع ضد هوائی منسوخ صربها که آنها را ردیابی و نابود کرد.   سرهنگ دنی در طی مصاحبه خود  گفت که مورد هدف قرار گرفتن F-117  در یک شب بدون ماه ، توسط موشک SA-3 Goa  و فقط سه روز پس از آغاز جنگ صورت پذیرفت. سرهنگ دنی: "ما تغییرات کمی را برای ارتقاء سیستم موشکی دهه 60 خود جهت شناسائی Nighthawk انجام دادیم". آتشبارهای سام-3 وی دارای 4 سکوی پرتاب با طول 21 فوت و وزن 880 پاوند بودند. SA-3  در سال 1961 وارد خدمت شد و علی رغم اینکه دستخوش تغییراتی گردید ولی تهدید جدی برای هواپیماهای ناتو نبود. سرهنگ Zoltan مثال خوبی است از اینکه چگونه یک فرمانده با قوه تخیل و ابتکار خود میتواند با سلاحی قدیمی موفقیتی بزرگ را بدست آورد. در حالیکه همقطاران سرهنگ Zoltan بشدت از اقدامات ضد الکترونیکی نیروهای ناتو (بویژه آمریکا) روحیه خود را از دست داده بودند، وی هنوز باور داشت که میتواند سلاح قدیمی خود را تبدیل به سلاحی مرگبار نماید. اقداماتی که وی انجام داد و نتایجی که وی گرفت هشداریست به تمام کسانیکه باور دارند "تکنولوژی برتر" به تنهائی عامل برتری در نبردها است. به غیر از ساقط کردن 2 جنگنده، آتشبارهای موشکی Zoltan موفق به ناکام گذاشتن دهها عملیات بمباران توسط شلیک های غیر منتظره موشکهای دقیق خود شدند. این آن چیزیست که وی انجام داد Zoltan دارای حدود 200 سرباز تحت فرمان خود بود. وی شروع کرد به شناختن آنها، آموزش دادن سخت آنها و مطمئن شد که هر کسی میتواند انجام دهد آن چیزی را که از او انتظار میرود. این سطح از کیفیت رهبری و فرماندهی برای بدست آوردن پیروزیهای بزرگ ضروری بود. Zoltan  بسیاری از تکنیکهای موثر را که مورد انتظار خلبانان ماهر آمریکائی بود را بکار برد. البته خلبانان آمریکائی انتظار این تکنیکها را داشتند اما انتظار رویاروئی و مواجه نزدیک با آنها را نداشتند زیرا قدرت رهبری و فرماندهی دشمن را ضعیف میپنداشتند.   به عنوان مثال، Zoltan به خوبی میدانست که حریف عمده و قدر او HARM (موشک ضد-رادار) و سیستمهای شناسائی الکترونیک به کار گرفته شده توسط آمریکائیها و البته موشکهای دقیق هدایت شونده که وی را نشانه گذاری کرده اند خواهد بود، از این روی وی از خطوط ارتباطی زمینی به جای رادیو یا موبایل استفاده کرد. وی حتی از پیک هائی پیاده یا با خودرو استفاده می کرد ولی همین عمل او باعث شد تا مردم با هوش بالای سر او (اشاره به آمریکائیها) نتوانند به مکان او پی ببرند. رادارها و موشکهای وی به طور مرتب تغییر مکان می دادند بدین معنی که برخی از افراد او به طور دائم مشغول پیدا کردن سایتهای جدید ، پیاده کردن و سوار کردن تجهیزات خود بودند. آتشبارهای موشکی تحت فرمان وی در خلال 78 روز بمباران بی امان ناتو 100.000 کیلومتر برای مورد هدف قرار نگرفتن جابجا شدند! سربازان وی میدانستند این جابجائیها بسیار با اهمیت است. نیروهای صرب دارای جاسوسانی در خارج از پایگاههای هوائی ایتالیا، جایی که بیشتر عملیاتهای بمباران از آنجا صورت میگرفت بودند. وقتی هواپیماهای تاتو TAKEOFF میکردند بلافاصله اطلاعاتی شامل: زمان پرواز ، تعداد هواپیماها و نوع آنها به سایتهای موشکی تحت فرمان Zoltan و دیگر آتشبارهای موشکی ارسال میشد.   Zoltan  تمامی اطلاعاتی را که میتوانست از تکنولوژی استیلت آمریکائی و F-117 بدست آورد را فرا گرفت. اطلاعات طبقه بندی نشده زیادی موجود بود، وی ایده های خود را در جهت سرنگونی F-117 بر اساس یافته های اطلاعاتی خود بر این اصل که تکنولوژی قادر به مخفی سازی کامل F-117 از دید رادار نیست بلکه آن را تا حد زیادی پنهان میسازد توسعه داد و وی توانست تا حد زیادی به مکان F-117ها در آسمان پی ببرد. وی پی برد که چگونه میتواند رادارهای خود را در جهت شناسائی F-117 به خوبی تنظیم نماید. (در این مورد وی توضیحات بیشتری نداد).   صربها همچنین دارای گروهی از مشاهده کنندهگان انسانی بودند که کارشان گزارش ورود جنگنده های ناتو به داخل صربستان و ردیابی شان بود. این جاسوسان و مشاهده کنندگان،  Zoltan را قادر ساختند که رادارهای خود را در حداقل زمان و به صورت کمین روشن سازند. این عمل باعث ایجاد مشکلات جدی برای سیستم جلوگیری از دفاع ضد هوائی دشمن امریکائیها SEAD برای شلیک موشکهای HARM که نیازمند هدایت به سمت رادار روشن میباشند میشد. Zoltan هرگز حتی یک رادار را هم توسط موشکهای HARM از دست نداد. Zoltan از افراد نشانه گذار و هدف یاب جهت کوتاه کردن زمان روشن بودن رادارها استفاده برد، SA-3  موشکی است که از زمین هدایت می شود از این روی باید شلیک غافلگیرانه ای به سمت هواپیماهای آمریکائی قبل از به کارگیری jamming و یا مانورهای فرار برای گمراه کردن موشک داشت. F-117  ساقط شده تنها 13 کیلومتر با محل پرتاب فاصله داشت. Zoltan همچنین اطلاعات ارزشمندی از دشمن خود کسب می کرد. فرماندهان NATO غالبا هواپیماهای خود را در مسیرهای یکسان می فرستاندند و سعی نمی کردند تا کوشش کنند تا میسر خود را تعویض کنند. این اشتباه بزرگی بود زیرا ممکن بود شکار فرمانده زیرک و باهوشی همچون Zoltán Dani گردند.   دفاع ضد هوائی صربها تا آخر جنگ تهدیدی بالقوه برای جنگنده های ناتو بود و آنها را مجبور می ساخت تا بالاتر از ارتفاع 15.000 فوتی جائیکه از حملات موشکهای زمین به هوا در امان بمانند اما آن اندازه دور که نتوانند نقش خود را در هدف قرار دادن اهداف زمینی به درستی ایفا کنند. Zoltán Dani   می افزاید: آمریکائیها بسیار با غرور و از خود راضی وارد جنگ شدند و فکر می کردند بدون هیچ مقاومتی از سمت ما، ما را نابود خواهند ساخت. در برخی موارد آماتور گونه رفتار میکردند. وی اضافه میکند که نیروهای صرب توانسته بودند به شبکه ارتباطی سری ناتو رسوخ کرده به طوریکه مکالمات خلبانان با هواپیماهای نظارتی AWACS را شنود می کردند !   Zoltán: من شخصا به صحبتهای خلبانان آنها گوش میکردم و مسیر پروازی و نوع هواپیماهای آنها را پیدا میکردم ! واحد آتشبار Zoltán Dani  هر ساله در سالروز سقوط F-117 توسط واحد آنها این مراسم را با کیکی به شکل F-117 جشن می گیرند. Zoltán Dani  در حال حاضر به عنوان یک نانوا در روستای خود Skorenovac مشغول به کار است. وی اصلیتی مجارستانی دارد.